Adamın biri kedilere pek düşkünmüş. Bir gün koltuğunun altında şirin bir kedi ile dolaşırken kendisini gören dostları, “ niye kediyi koltuğunun altında dolaştırdığını” sormuşlar.

Bizimkisi “bu kedi dişi ve henüz pek genç, üstelik Mart ayındayız, erkek kediler bir şeyler yapar, bu yüzden korkuyorum” diye cevap vermiş.

Çok bilmişin biri atılmış:

“Onun kolayı var! Dişi kedilerin arkasında bir salgı bezi vardır ve Mart ayında bu bez bir koku salgılar, erkek kediler ise işte bu kokuya gelirler. Sen kokuyu bastırmak için kedinin arkasına biraz benzin sürersen, benzin kokusu salgı bezinin kokusunu bastıracağı için erkek kedi falan gelmez, kedin de rahatça gezer...”

Bizimkinin aklı yatmış bu işe, kedinin arkasına biraz benzin sürüp salmış sokağa, kedicik birkaç saat dolaştıktan sonra sapasağlam dönmüş yuvasına.

Bu olay birkaç gün daha tekrarlanmış, fakat son defasında genç dişi kedimizden haber alınamamış, eve dönmemiş yavrucak!

Adamımız ortalığı ayağa kaldırmış! Hemen semt karakoluna başvurmuş, bütün ekiplere kaybolan kedinin eşkali verilip, kediyi aramaları istenmiş. ( Demek adamımız forslu birisiymiş! )

Biraz sonra telsizden şu haber duyulmuş:

“Kayıp dişi kediyi bulduk! Yokuşta benzini bitmiş, semtin erkek kedileri arkasına geçip sıra ile iterek getiriyorlar...”

Nedense her yıl Mart ayında kediler ve Nisan ayında ise Ermeniler azıyor!

Yoksa Ermenilerin de yokuşta benzini mi bitti?

Belki onları da arkadan iten birileri vardır.....