Sana Geldim Bayram Diye

Hasretin gamý derdi, üzerimde dað gibi,
Bir bayram arifesi göklerin yükü bende.
Bir çaresiz kuþ kalbim, çýrpýnýr da varamaz.
Adet olmasa da doðrul, bak periþan halime
Yanarken yüreðimde hasretin çýrað gibi...

Ben bile duymuyorum, bu sessiz çýðlýðýný,
Acýlarla yýllarca, haþir neþir yüreðim.
Her gece bir yanýmda, ateþ parçasý hasretin
Her gece bin yerimde, aðrýsý var gurbetin
Taþýyamýyor yürek, senin ayrýlýðýný...

Takvimler bahtým gibi, kapkara günler sunar
Hasretin zehir renkli, keder dolu tasýnda
Bayramlar acý verir, bayramlar bayram olmaz
Fersah fersah ötede, neþe huzur, saadet
Hepsi senin hasretinle, alev alarak yanar...

Yanýna geldim al götür, misafir et evinde
Oðlum, diye gelen bir baban misafirindir
Hiç olmazsa hoþ geldin, deyip uzat elini
Adetin deðil belki, mümkün deðil ses vermen
Gösterip hayalini, mutlu et kutlu günde...

Dudaðýndan dökülen sözlerini özledim,
Iþýða ýþýk olan yüzlerini özledim
Baktýkça doymadýðým gözlerini özledim
Özledim, çok özledim, yalnýzlýðým yanýþým,
Sarýlýnca kokunu, ten terini özledim...

Sen hala görmez misin, ateþten ýrmaklarý
Yangýnlarýn için de, göyünen bahtsýz adam
Bir busen söndürecek, içimdeki yangýný
Bir dokunman yetecek, bir sarýlmam, koklamam
Gel bir kez sarýlayým, gönlümün nurlu varý...

Bu acýyý çekerken, bunaldým yýldým oðul
Bu yaþýmda dertleri, acýyla aldým oðul
Yarýn bayram gelince, herkes bayram ederken
Ananla bir köþede acýlarla baþ baþa
Vuslat gününe kadar, yaþarken öldüm oðul

Hasan Ulusoy