iklimler doğurdu zeytin ağacını
barış olarak algıladı yaprağını insan..
insan ki,yalanın zeytin ağacıydı
yağı ölüme dolan...
hayat bu!..
denize de iner taş toplamaya
dağa da çıkar aşağıya bakmaya
aşağıda su!..
sandalyeye oturttum aşkı
eline tutuşturdum
içi zahiri aşklarla dolu bir kitabı
"al,oku" dedim
yüzü buruştu!..
bir yerlere gitti sabun
bezini arar!..
kim demiş "meltem usul rüzgardır" diye
almış yüreğine kasırgayı
evleri yıkar...
çık dışarı!..
beklediğin rüzgara sattım aşkı
artık zenginim!..
bitti envadiyelik borçlar
alacaklıma elveda diyebilirim!..
gel azrail,gel!..
bak şafak da attı
ardı
ha gündüz olmuş
ha gece, ne fark eder!..
özlemiştim zaten karanlığı!..
