/ geçip giden son korkuya /


ışığın bitmişti maral
ömrümün varıyken

komşu sofralarda
har vurup harman savurduğun kırmızı
bir lokma ekmeğe katık olmaz evinde
baba fırtına, anne duvar
çocuklar
rüyadan sığınak yapar

- evvel bahar şarkın bitmişti maral

hevesi kırık bir bağlamada
çözülmüş saçların
da
kır alevi var

yok yok yok

şarap ve sohbet bitti
artık duyduğumuz
kırıntı

açlığımızın kenarında
şöyle bir göründü
aşk
da
ruhumuz
bir kez olsun devindi

maral bu yoklukla
ay devirmiştin sen
pusu kuran güneşe
aldırmadan

kandırmadan hayatı
kendinle iç içe
beyaz ve dans
basıp gölgelere

yaşadın
yaşadın
da

-suyun yalnızlığına
dayanamadı yar


Esra Güzelipek