Sular geçiyor çocukluğumdan
Ağzımda bakır tadı
Sonsuza düşürülmüş bir elma gibi
Kaybettiğimin farkındayım elbette
Kırılsın dal, baykuş ağlasın…

Zorlayan bir geceden düştüm
Defterimi ayaza açtım
Şarap gibi şiir içtim
Kar yağarken İmrahor’un üstüne.

Ankara varsın uyusun;
Yaldızlı örtüler kuşanmış kirli caddeleri
Yosmaları yorgun düşmüş sevişmekten
Bıçak yarası almış bıçkınları
Ucuz şarap ve uçsuz sigaraya fit
Sorgularda yitmiş delikanlıları
Ankara varsın uyusun
Acillerinde kurşun değen acılarıyla
Analar tahammüllü
Analar sabırlı ve yiğit !!

Tütün saramaz parmakları
Saçlarını kim bağlasın
Ağlasın
Imrahor deresi ağlasın…