Değişemezsin Ki..


Bir kaç satır karalarken durgunlaşmış gözbebeklerimin, saçmalanmış karalamalara takıldığını hissettim.

Aniden silkelenip bir rüya aradım uzaklarda.

Hani masum ve çığlık olsun istedim sadece içinde.
Sahillerdeki martıların çığlıklarını duymak,üzerine adını yazıp denize attığım taşları toplamak gibi saçmalıklar hücum etti beynime...

Gülümsediğin çocukları aradım bir an sokak sokak..
Hani sırtımdan sapladığın mızrak vardı ya...
onu bile aradım gülümseyerek.
Kanlar içinde bıraktığın sevgimi andım.
benim çığlıklarımda senin gidişlerini..
hiç bakmamanı .
hissetmemeni andım sessizce...

Ellerime baktım hani bir an ,boş kelebek kanadındaki soluk ölmüş renginde.
Sildim bir an dolan yaşları gözlerimden o ellerimle.
Renklenmedi nedense.
Giderken demek onuda mızraklamışsın.
kana bulandı masum yaşlarımda sayende....

ama
inan hala renksiz.

Düşlerimdeki soruları sorguladım defalarca.Kahpe bir tuzak diye bağırdığım gecelerde..

çıtsız bir odaya mahkum ettim ruhumu bilinçsizce.
biliyormusun ki beni senden alan gecenin geçmişini hiç sevmediğimi...

minik notanın tırmaladığı kulağımda aklıma gelen o buseyi sevdim sadece.

saçlarındaki kokunu..
dizinde masumca uyumayı.
ellerini çocukça tutuşumu.
yanında büyümek istemememi..

Sadece..bunlardı o çöplükten arta kalan eskici değerindeki heceler...

Senin için..
Tuzağınıda sen öğrettin aslında gaddarca.
İnan her defasında yakalansamda ona.
Değişirsin sandığımdan av olmam sana..

ama
Sen

Değişemezsin ki..


Melih COŞKUN