İşte böyle, sıkı aile ilişkileriyle kurulmuş, kurumsallaştırmaya çalıştığımız büyük bir aile şirketinin Genel Müdürü olarak çalışan, boşanmış iki çocuklu dul bir adamım altı üstü. Dışarıdan bakıldığında hayatım sıradan gibi görünse de, mutlaka kendimi heyecanlandıracak işler çıkarttığım için, kendimce diyebilirim ki, bir günüm bir günüme uymuyor. Bazen bir hayırsever
Romanın fikri alt yapısını Nietzcshe'nin oluşturduğunu söyleyebilirim. Gerek Nietzsche'nin hayatının gerekse fikirlerinin bu romanda oldukça etkili olduğunu belirtmeliyim. Nietzcshe'nin çoğunlukça ve çokça yanlış anlaşıldığından eminim...
Sonrasız dönüş ve üst insan kavramları, biraz gizli de olsa romanın zeminini oluşturuyor. Ayrıca varoluşçu sorunlar olan: ölüm, intihar ve önemli
Jane Eyre, yaygın olarak, kolonyal ve postkolonyal açıdan romanın ana karakteri Jane Eyre’in özgürlük mücadelesi, ve o dönemin erkek hegemonyası altındaki toplumda bir kadının, tüm gücüyle erkeklere karşı mücadelesi bağlamında ele alınır ve bu kavramlar çerçevesinde irdelenir. Bunun yanı sıra Jane Eyre’in kimlik karmaşası ve kimlik arayışı da
Çok eskilerde, uçsuz bucaksız Ormon ülkesinin başkenti olan Şalimar'da kral Hermentos bütün halkını bir araya toplayıp uzun bir konuşma yapmaya başlamış;
İstanbul a gelin gidiyorsun dendiğinde çokta şaşırmamıştı, 30 lu yaşlarını yaşıyordu, gitmek de istiyordu içten içe, belkide bu bir kaçıştı, yaşadığı köyün en sevilen ve en ağırbaşlı kadınıydı, bu nedenle Hatice adının başına molla lakabını almıştı. Hiç tarla sürmemiş, hiç odun kesmemişti dağdan, elleri hamur kokmazdı farklı olduğunu
Pazartesi günü okulumda resmi olarak göreve başladım. Her iki aşiret de çocuklarını eksiksiz olarak okula göndermişti. Toplam 76 tane öğrencim vardı. Kuday aşiretinin çocukları sabah, Matur aşiretininkiler ise öğleden sonra geliyordu. Suna da öğleden sonra ki derslere katılıyor hatta zaman zaman dersleri O anlatıyordu. Diğer günlerde de Suna
Biz her şeyi biliyorduk.
Biz; Suğla, Atra, Toran ve ben Han .
Zamanın başında vardık; öncesinde de, sonrasında da.
Her şeyi bilenin tek bir eylemi vardır: Susmak
Sustuk ve OLduk.
Bir şeyler yaparken, başarılı bulundun başkalarınca,
eğrisiyle doğrusuyla yol aldın, gerçeğe yaklaştığını hissettin.
Bu muymuş, dedin sonra.
Birini mi kaybetmek üzereydin, Tanrı sakladı sizi?
ya da başına bir şey geldi diye çok korkuttun herkesi…
aslında yazdıklarımız bizim genel yaşam biçimindeki ruh halimizi yansıtır.yanlızca rolleri farklı kişiliklere yükleriz...
Sabahları yorgun ve mutsuz uyanmanıza, günlük birikimler içinde neye dayandığınızı kelimeye bile dökemiyor olmanıza, sadece gitmeye odaklansanız bile bir köşe bulup kıvrılmanıza inat! Sizde oluşan, ama size ait olmayana inat...
Karşılaşınca böyle oluyor, birden balon balığına dönüşebiliyor insan. Üstelik "ne de güzel balık olurmuş benden" diyerek...
Eve geldiğimde saat gece 11 ‘e yaklaşıyordu. Cengiz’le biraz dolaşmış,belki de kendimce İstanbul’a veda etmiştim.Kimseye bir şey söylemeden böylece çekip gitmek biraz zor geliyordu,ama başka çarem de yoktu. Ne olacağını,yarın nelerle karşılaşacağımı bilmiyordum,kafamı kurcalayan onlarca soru içerisinde saatimi gece 3’e kurup yattım...
