Şiir > Bireysel
nostaljik
Açılırken Perdeler Neyi Müjdeler.
Yavaşça sıra ile açılıyordu perdeler / Sanki kat kat katlanmış gizemlerdi
üzgün
Bir Varmış Bir Yokmuş
Ne o aşk mısraları gizli gizli bakar olmuş suretine neden o aşk mısraları değilmiydi yaklaştığın tüm
karışık
Anlatılan Senin Hikayendir
ANLATILAN SENİN HİKAYENDİR / ‘’Zaman dardı, ihanetse bir çuval gibi geniş, aşksa tehlikeli…’’
üzgün
Ben Hep Hiçtim
çekmecelere gizlesem; yada en altına sandığın / Bir adayamı gitsem dört tarafı çevrili
üzgün
Sanıyorum Ben de Haksızım
Bizler biliyor muyduk böyle olacağını, onun / bizi bir gün terkedeceğini ?! Vicdan
üzgün
Siz Lütfen Yeter ki Üzülmeyiniz!
Ey ismiyle müsemma olan / Güzellikleri yeniden hatırlatan / Mazinin
üzgün
As Usual
**usumda / yitirdiğimi sandığım sözcükler** / **yanımda yalnızlığım / her şey as usual** /
üzgün
Hüzün Dolardı Bakışların...
Solgun akşamlar içime çökmüş / Sigara dumanı tesellilerde arıyorum kendimi /
üzgün
Sevdamın Sözleri
**Sattım anasını üç kuruşa alemin / Taktım koluma deli dilinin zehir zemberek sözlerini ayrılığın