Şiir > Bireysel
üzgün
Yoksulluğun Bayramı Olmuştu Zaman
Akıp gitti günler...Halka, halka boynuma dolandı zaman / Halkalar çoğaldı, ben eksildim, ben
olumlu
Çocuklara Daha Çok Yakışır Kartopu Oynamak
Gel kardeşim, gel de bahçeye inelim karlar erimeden / Kartopu oynayalım, kardan adam
üzgün
Canım Vazgeçmiş Canından
Ölmekten değil, sizi bir daha görememekten korkuyorum / Bu yüzden de, biraz daha
üzgün
Hüzün Demli Çayımız
Ateş alır duygular hayalimizse üşür. / İnce bir sızı sarar sinemizi dem be
üzgün
Üstüm Başım Eylül Tortusu...
bırak boşluk sarmayı , ruhundan suret aksın / gözlerin hançer gibi , gözlerin
