Şiir > Bireysel
üzgün
Canım Vazgeçmiş Canından
Ölmekten değil, sizi bir daha görememekten korkuyorum / Bu yüzden de, biraz daha
olumsuz
Bütün Sabahlarına Dolu Yağdı Kadının
Bir kadın daha vuruldu köşebaşında / Bir anne daha koparıldı yavrusundan
üzgün
Henüz Kurumamıştı Ellerinde Kınası
Tıpkı annemin yanık türkülerine benziyorsun / Sana bakarken, ruhumun yorgun günleri mıhlanıyor usuma
karamsar
Hücrelerimde Aşk Ölür...
tutuklanmış umutlar / geceden izler serpilir kırılışlarıma / ki kurşuni
üzgün
Yürüyorum...
Karanlıklarda yürüyorum, / Nefesim daralmış korkmuş bir çocuk gibi gozlerim açık,
Eri̇yen Benli̇k
Buruşmuş anılar ruhumun derininde / Eriyor bedenim varlığın eleminde /