üzgün
Ayak İzi Kadar Olur Yüreğim
Kapıya benzer yalnızlığım / Git gellerle açılır yaralarım / Eşikte
Şiir > Bireysel
üzgün
Yoksulluğun Bayramı Olmuştu Zaman
Akıp gitti günler...Halka, halka boynuma dolandı zaman / Halkalar çoğaldı, ben eksildim, ben
olumlu
Çocuklara Daha Çok Yakışır Kartopu Oynamak
Gel kardeşim, gel de bahçeye inelim karlar erimeden / Kartopu oynayalım, kardan adam
üzgün
Canım Vazgeçmiş Canından
Ölmekten değil, sizi bir daha görememekten korkuyorum / Bu yüzden de, biraz daha
karamsar
Hücrelerimde Aşk Ölür...
tutuklanmış umutlar / geceden izler serpilir kırılışlarıma / ki kurşuni
üzgün
Yürüyorum...
Karanlıklarda yürüyorum, / Nefesim daralmış korkmuş bir çocuk gibi gozlerim açık,
