Şiir > Bireysel
üzgün
Beni Düşüneceksin...
BENİ DÜŞÜNECEKSİN... / Gittiğinde kurtulduğunu mu sanacaksın sevgimden? / Duygularıma
nostaljik
Sevdalanmak Aya Karşı
Yüzüme çizdiğim gölgeler kaldırırsa başını göğe / Ebabiller uçar gagalarında telaş
karamsar
Anlamsız
sensiz gokyuzunde dususen insan-ı beden yıldızlarmı / gercek aydınlatıcı karanlık gecelerın
nostaljik
Yetmiş Üç Mayısın On beşi
Mayıs düşmüştü şehrin üzerine, / Birbirine geçmişti baharla eski şehir. /
üzgün
Neresinden Başlanır Ayrılığın
Nicedir yolcular ağırlıyorum, gitmeye yeminli misafirler. / Tam ortasında hayatın bir han, hangi
olumlu
Başkadır Bizim Dünyamız
Issız bir adada çığlıksız geçti hayatım, / Gökyüzüydü, denizdi, ağaçlardı sırdaşım,
üzgün
Ezik Bir Kalble Döndüm Kendime
kendimi linç etmeden evveldi / severdi beni hatırlıyorum / mevsimleri