Şiir > Yaşam
nostaljik
Son Tren İstasyonu
Uzar gider hayat buz kesen tren raylarında. / Bitmeyen bir yolculuk tıkırtı ve
karışık
Anladım...
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım. / Herkesin mutlu olmak için başka
karamsar
En Doyumsuz Hazdır Tuzumuz
Öfkeli bir yaşamın palazlı masallarında / İlmekli bir yüreğin örgüsüdür korumuz
umutlu
Sana Gelişim
Bir beden daha büyük asırlık yalnızlığımı yanıma alarak, / hasret yağmurlarına, ıslanan özlemimlerimi