sınırsızca yaşamak lazımdı belki hayatı
ama sınırlarımızı sevdik hep
kolayımıza geldi başkalarını suçlamak
zeytinyağı gibi üste çıktık hep
haklı her daim bizdik
her ne kadar elimizi çamura bulamış olsak da
karaları etrafımıza sürüp kaçmada o kadar yetenekliyiz ki
hayat oyunu böyle oynamamıza kim karışabilir
ama keşke oyunun sonunda karaların hepsini bana çalıp kaçmasaydın!
keşke pisliğin içine batan ben olmasaydım!
pisliğin içine batan değil de ardında kalan ben olmasaydım!
KİTAP İZLERİ
Kayıp Tanrılar Ülkesi
Ahmet Ümit
Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku
