Hiç yarın olmadan geçen bir ömrün günlerini saydın mı sen? Arkana dönüp bakabileceğin geçmişin izlerini sürdün mü? Ya kuş gibi çırpınan bir yüreğin kendini de içinde hayal ettiği bir geleceğin düşünü kurdun mu?
Korktum, kaçtım, kayboldum. Dipsiz bir kuyunun derinliklerinde açtım gözlerimi ve o an yanımda en iyi dostum, sırdaşım, aşkım yani sen değil ben vardı yanımda güzelim.
Ve ben, duraksadığım anlarda saydı günlerimi. Anımsayamadığım geçmişin izlerini sürdü yerime. Hayal bile edemeyeceğim bir geleceğin düşünü kurdu bana.
Sen her zaman olduğun gibi bedenin ve cisminle yanımdaydın ama ruhun anlamadı senin için çarpan bu yüreği ve sevdiğim beni.
Scure
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
