Ben bir cümleyim,
Ben.
Kendim.
Öznesi benim bu cümlenin,
Ben.
Kendim.
Yaşamanın ta kendisi yüklemim,
Benim.
Kendimin.
Nesnesi bile benim bu cümlenin,
Ben.
Kendim.
Ben cümlesiyim bu cümlenin,
Ben !
Kendim !
"Okumak, bir insanın kendi aklını başkasının aklıyla kirletme sanatıdır." - Arthur Schopenhauer (kurgusal olarak)"
"Okumak, bir insanın kendi aklını başkasının aklıyla kirletme sanatıdır." - Arthur Schopenhauer (kurgusal olarak)"
Soğuk bir Aralık akşamıydı. Ayaz donduruyordu. Sinemadan çıkmış eve doğru hızlı adımlarla yürüyordum. Aziz dostum Serkan' la vedalaşalı on dakikadan az olmuştu. Film Ağır Roman' dı. Etkilenmiştik. Hayatı düşünmeye yolda da devam ediyordum.
Ben bir cümleyim,
Ben.
Kendim.
Öznesi benim bu cümlenin,
Ben.
Kendim.
Yaşamanın ta kendisi yüklemim,
Benim.
Kendimin.
Nesnesi bile benim bu cümlenin,
Ben.
Kendim.
Ben cümlesiyim bu cümlenin,
Ben !
Kendim !