Dost Hüzün

hayat aşktan önce

yazı resim

Tanımamış olsaydım hüznü
Hep güldüğümü sanacak
Dost görünen sahte yüzlerle avunacaktım,
Yeni arkadaşlar edinecektim sevimli,
Bir mutluluk çizecektim Polianna’dan kalan
Pembe rüyalar görüp,
Bulutları pamuk helvaya benzetecekti kısa pantolonlu çocuklar,
Atlar midilli boyunda kalacak
Ben hiç büyümeyecektim.
Kaydıraklı günler anısına
Her günümü pazara kaydırıp
Tatiller yapacaktım okul zamanlarında.
Saatleri durduracak
Kuşları hiç kondurmayacaktım göç aylarında.
Şehre yağmurlar yağardı,
Ben de bayram havası
Gökkuşağı çağırmadan gelirdi,güneş hafif sırıttığında
Toprak kokardı,başaklar sarı
Muhabbetler vardı sıralar ardında
Melodiler gelirdi de aklıma sonra birileri çalardı.

Öyle kovalardı günler günleri
Sonra bir şey oldu,ben de anlamadım
Önce güzel gözler vardı gözlerime odaklı
Sözler vardı ki sihrine kapıldığım
Bir diyardaydım hayallerin gerçek olduğu
Ama geç de olsa anladım o gözler zaten yoktu
Sözler radyodaki bayana aitti
Kapı çaldı rüya bitti
Bir andı öyle geldi geçti

Başa Dön