Bir sigara yak önce ve yavaş yavaş kapa gözlerini… Şimdi önümüzde uzanan denize inat, bir otel odasının balkonundayız. Gelip giden insanlar, çocukların çığlıkları ve bedenlerini cesurca güneşe sunmuş insanların sessizlikleri. Hemen yukarıda izlemekteyiz onları, sen kahveni yudumluyorsun, sakın açma gözlerini hemen yanında ben varım…
İlk aşkını anlatmaya başlıyorsun. Önceleri tarif edilmez geliyor duyguların, sonra anladığımı farz ediyorsun. Birer birer dökülüyor gözlerinden gerçekler, önünde geçmiş, yanında ben, nedenini anlamıyorsun aldatışların. Güneş batarken, sen karşılaştığınız sabahı anlatıyorsun, zamana aldanıyorsun aslında bilmeden, istemeden aldatılıyorsun…
Bir şarkı takılıyor aklına sonra, işte o zaman güneş batıyor, denize ve insanlara dönüyorsun yeniden. Başını çeviriyorsun, yanında ben. Tıpkı senin gibi arıyorum kayıp sözleri, mırıldanıyoruz beraber, kahvemi kapatıp fallara emanet ediyorum geleceği…
Sonra şarkılar, sonra hayat, ne var ne yok dökülüyor önümüze… Sigara dumanlarının içinde deniz görünüyor, izmaritleri kadar kalıyor içimizde sönüp giden her şey. Gözlerini açma, son bir nefes çek sigarandan ve dön bak yanına, ben oradayım…
Şimdi bir izmarit daha ekliyorum kül tablasına, biraz daha yer etmen için, biraz daha kalman için o balkonda…
Artık sigaranı söndür sende ve aç gözlerini bensizliğe…
]
