] ]
Ne kadar büyük bir çoğunluktalar bir bilseniz. Kimler mi? Etrafında olup bitenleri sadece görgü tanığı edasında izleyen kalabalıklardan söz ediyorum. Gördüğünü inkar eden görgü tanıklarından!
Sanki yeryüzüne birkaç zaman geçirmek için uğramış bu esnada olup bitenlere karşı kayıtsız kalan insanlar-insancıklar...
Görgü tanıkları... Tanıklık etmekten korkan, hiç yaşamamış, görmemiş, duymamış olmayı yeğleyenler. Ya bir gün roller değişir de esas oğlan, esas kız kendileri olursa? Tanıklık edecek birilerini bulurlar mı dersiniz o zaman?
Bu mudur? Temiz yaşam, temiz toplum dedikleri? Hiçbir şeye dokunmadan, değmeden, temiz pak, küçük ama kurak dünyamızda yaşamak mıdır? Peki bu kuraklığa insan olan nasıl dayanır ki? İçi boş kuklalardan farkımız kalır mı? His yok, hislenmek yok, sevi yok, sevmek yok... kendini kurtar geride kalanların önemi yok...
Ve şimdi tanıklık ederim ki; Çıkar uğruna birbirini satanlar gördüm. Ekmek parasını tenden çıkarıp, et satanları gördüm. Gücünü, yağdırdığı bombalarla sınayanlar gördüm. Veysel’in sadık yarinin, hayalleriyle beraber insanları salladığını gördüm...
Adım şimdi kayıtlara geçsin...
Laina, duyacağından fazla duydu, göreceğinden fazla gördü...fazla fazla...yaşadı... her acıdan aldı, her mutluluğu tattı... tattıklarını unuttu, aldıklarını kendine kattı...
‘ben tek başıma ne yapabilirim
diye düşündü milyonlar
milyonlarcaydılar
ve
tek başınaydılar’
Ataol Behramoğlu
laina
