Bir akarsu zaman
eksilen
mat
ve yavaş.
Gelişi güzel bırakmışım kendimi,
tutan
ve
bırakmayan.
Zift karası bir kuyuya
Bilyesini düşüren bir çocuk ki
düşler,
Gecenin yaralanmış yüreğiyle sardım,
Üşüyen ve ürperen ellerimle çiylerini;
Kendime çekildim iyice.
Omuzlarıma çullanan bir seremoni.
Kapının eşiğinde,
Gözlerinin götürdüğü suskun bekleyiş.
Gün Kumbarası
2\. şiir kitabıma ismini veren şiir