Bekledim seni bugün sahilde, gelmedin,
Elbetteki büyük olacak sana sinirim,
Zira o yağmurda, buruş buruş oldu tenim.
Nihayet gece oldu, ama hala hastayım ve
O ağaç ettiğin anlardayım.
Sana olan kızgınlığım gelmemen değil,
Gelemeyeceğini daha önceden belirtmemen.
Oysa ki, ne de mutluydum seninle yağmurda yüreyeceğime,
Yağmur daha da bastırınca, bir kuytu yerde birbirimize sarılacak,
Islaklıktan üşümemizi ısınmaya çevireceğimize
Ve o güzel gözlerine doyamayacakmışçasına bakmaya,
Öyle de hazırlamıştım ki kendimi, ama sen beni ektin!...
İşte şimdi gene yağmur yağıyor, ama bu defa
Şimşeklerde çakıyor, gürü gürül inletiyor göğü,
Benim sana olan kızgınlığımı anlatıyorlar,
Benim sana olan kızgınlığımı anlatıyorlar,
Bugün benimle olmadığın için.
Yağmurla birlikte şimşeklerde artıyor,
Sanki gök delindi de, göktekiler onu birleşmek için,
Daha da kuvvetli kaynak yapıyor gibiler, ama
Onlar senden, benim için senden hesap soruyorlar.
Çünkü onlarda benim gibi, seni seviyorlar.
Unutmaki, insan sevdiğine kızar,
Sevmediğini ise, asla umursamaz...
