KALAKALDIM
Göçmen kuşlarına mı özendin yoksa
Başka türlü gidişini kendime anlatamıyorum
Hayat deniz
Ben Martı
Sen kanatlarım,
Yoksun, kırıldı kanatlarım
Uçamıyorum…
Dağlar yüksek, Dağlar karlı, Sen dağların arkasında
Sonbaharı hissettim yokluğunla, onca yıldır bir bu Kasımda
Gittin ya kalakaldım efkarların ortasında
Bakıyorum, göremiyorum, orda mısın Seçemiyorum…
Bir veda akşamının alacasıydı gözlerindeki,
Hani neredeyse simsiyah, gece karası
Uzaklar kokuyordu ellerinde
Avuçlarında ayrılığı tuttum
Ve yazık ki hicranı… Lanet olası…
Bir ayrılık şarkısı çalıyordu fonda
Kuşların ötüşünde bir hüzünlü şiir
Bahar çok uzak artık yok Mart’ta, yok Nisan’da
Her mevsim kış olacak sensiz bu Şehir…
04 ŞUBAT 2006
KİTAP İZLERİ
Masumiyet Müzesi
Orhan Pamuk
Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku
