KALAKALDIM
Göçmen kuşlarına mı özendin yoksa
Başka türlü gidişini kendime anlatamıyorum
Hayat deniz
Ben Martı
Sen kanatlarım,
Yoksun, kırıldı kanatlarım
Uçamıyorum…
Dağlar yüksek, Dağlar karlı, Sen dağların arkasında
Sonbaharı hissettim yokluğunla, onca yıldır bir bu Kasımda
Gittin ya kalakaldım efkarların ortasında
Bakıyorum, göremiyorum, orda mısın Seçemiyorum…
Bir veda akşamının alacasıydı gözlerindeki,
Hani neredeyse simsiyah, gece karası
Uzaklar kokuyordu ellerinde
Avuçlarında ayrılığı tuttum
Ve yazık ki hicranı… Lanet olası…
Bir ayrılık şarkısı çalıyordu fonda
Kuşların ötüşünde bir hüzünlü şiir
Bahar çok uzak artık yok Mart’ta, yok Nisan’da
Her mevsim kış olacak sensiz bu Şehir…
04 ŞUBAT 2006
KİTAP İZLERİ
Kayıp Tanrılar Ülkesi
Ahmet Ümit
Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku
