Karalahana

Bu ara karalahana gibiyim. Karalahana kara değil; ben de ben değilim. Kendi rengimi ortaya koyamamaktayım. Evet, ben yeşilim ama nedense kara talihim peşimde. Sürekli bana kapkara bir ön yargı giydirilmekte. Kişiliğime uygun bir boya hayatımı renklendirememekte.

yazı resim

Bu ara karalahana gibiyim. Karalahana kara değil; ben de ben değilim.
Kendi rengimi ortaya koyamamaktayım. Evet, ben yeşilim ama nedense kara talihim peşimde. Sürekli bana kapkara bir ön yargı giydirilmekte. Kişiliğime uygun bir boya hayatımı renklendirememekte.
Sürekli fırçalamakta beni insanlar, kişiliğimi karalamakta. Benim yaprak yaprak bir mahşer yeri olduğumu görememekte. Yemyeşil bir tabiata sahip olduğumu düşünememekte. Herkes bana dünya kazanında cehennem azabı yaşatmakta. Beni iliklerime kadar kaynatmakta.
Bembeyaz kar örtüsü üstüne karalahana gölgesi düşmekte. Yeşil ve beyaz kompozisyonu karalahanın kış manzarasını oluşturmakta. Soğuk bakanlara yemyeşil lahana sımsıcak ruhunu akıtmakta. Soyadımı eriyen buz sarkıtlarının sularına katmakta.
Yoksulun karın tokluğudur karalahana. Bir coğrafyanın yamaçlarından kopup gelen sevgi selidir aslında. Bir toprağın yüreğine ekilmiş aşk tohumudur. Karadeniz ruhunun alevden bir bitkiye dönüşümüdür. Bütün ocakları tutuşturan bir fitildir bir kişiliktir başlı başına.
Bir karalahana iklimi yaşamaktayım. Kimse ruhumu yansıtan yayla yeşilini görememekte. Herkes beni içindeki karanlığa çekmekte. Bana karalahana demekte. Sonra oturup yemekte. Aslında şunu kimse bilmemekte:
Bir isyanın kök salışıdır karalahana. Dağlarda toprağa tutunmanın ve bir rüzgarı hissetmenin adıdır. Yaprak yaprak yeşil yeşil hayatın tadıdır ve benim açlığımdır.
Karalahana kara talihine rağmen sarı çiçekler açmakta. Umut onda sarıdır. Dar zamanların geniş yapraklı bitkisidir karalahana. İçi beyazdır. Dışı sağlamdır. Bir karakter örneğidir o. Tam Karadenizlidir, karalahana. Tıpkı benim gibi. Tıpkı Temel gibi, Dursun gibi, Fadime gibi. Karalahana Egede zeytin neyse Karadenizde odur. O benim toprağımda yetişen damak tadım, dilim, dudağım, ağzımdır. Onu yemeyene ne desem boştur. Anlaşmam onunla zordur.
Karalahana Güneydoğu'da berivan neyse Karadenizde odur. O Karadeniz coğrafyasının hem yörük kızı hem de oba oğludur. O bizim ocağımızın en önemli özüdür.
Karalahana neyse ben oyum. Ben de bu yeşil coğrafyanın kara gözlü oğluyum.

Başa Dön