Resimlerde alaca bir yangın,
Her birinde siyah islemeli atkın.
Boynundan ömrüme dolanan,
Ucu bucağı sonsuz,
Zifir kara.
Ve bir kazak, baştan aşağı kırmızı…
Nakışlarından sarkan yüzüm,
El emeği göz nuru bir hüzün.
Parmakların incecik, çocuklar gibi.
Yüzünde,
Ve yüzümde kimi zaman…
Kimi zaman kayıp,
Uzaklarda bir yere dokunur gibi.
Göğsümde Nuh’un gemisi,
Sen içimde ikinci kimlik;
Kimsenin bilmediği…
