*
hazırlandım ne zamandır,
hançer bakışlarından alacağı her yarasına yüreğimin,
kızıl güller düşüreceğim…
*
al bir mendil sallanır
bütün yolcuların ardından
bakır maşrafalardan dökülen
su olurum, vedası gözlerine dokunan
yeşile duran dal olurum
baharda vurgunlara gebe
tozlu bir sokak düşlerimde
eskimiş yüzlere yeni gözler çizerim
izlerinden hüzün yürür
ayaklarımın
saat başı bir şiiri yakarım…
usulca sıyrılır kınından kılıç
sabırsız namlusunda revolverin
keskince düşer tetik
sustuğum bütün sözcükler
kanar usuldan
yanılgılı gölge oyunudur
aklımın perdelerinde
bir görünüp bir kaybolan hayalin
çatlağından yağmur sızar
belleğimin
yüzümü sesinle yıkarım…
geceden trenler geçer
karanlık siluetlerle
demir raylar boydan boya kırmızı
kırık taş bebekler kadar
kıpırtısız kapatıp ağzımızı
suskunluğun erdeminde
minare boyu uzatmışız yalnızlığımızı
sessiz sinema oynunda
unutulmuş figüranların repliklerine
yatırıp düşlerimi
renkli bir film gibi yakarım…
kaldırımlarda bir gül sancılanır
dil yarası işlemiş inceden yaprağına
şehir derin bir uykudan uyanır
kızılay meydanında sloganlarla yürüyen
bir kalabalık olur yüreğim
ellerimde aşkın pankartları
kızıl güller düşürerek
bir tek bakışından yaralarıma
koca bir şehirle bölüşerek
sevdana yataklığı
göze aldım müebbeti, isyankârım…
