"Bir felaket.../ On ceset..."
Geride Koca Mehmet...
Parıltısı sönmez bilinirdi
O yürek çınarın...
Üçler mezarlığı şimdi,
Bir bayram akşamı
Çürük bir binanın
On can şiddetinde alazladığı
O ihtiyarın...
......................
Onlar gittiler...
Gazetelerde bir kaç günlük
Haber olarak
Sevenlerinde bir ömürlük
Keder bırakarak
Öldüler...
Kimse bilmiyor şimdi
En son neye güldüler
Nelere üzüldüler...
Kaç çiçeği bırakırken ellere
Susuz
Bitmemiş bir cümle vardı dillerinde
Kuşkusuz...
Öldüler
Ve
Seksenbeş yıllık ömrünü
Gözlerinden döken
Bir dedenin elleriyle
Gömüldüler...
......
Duaları öğüte öğüte
Gün yine dönüyor...
Gittiler...
Ama
Kocaman dede biliyor...
Bitmediler...
Esra Güzelipek
