Arzu Menteşeoğlu
Zara'nın Dünyası - 1
Geçtiğim kapıdan sonra indiğim ormanda rastladığım o adam, sonra müzik çalan o genç, şehirde konuştuğum manav...Şimdi de bu... Hepsi bana burada beklendiğimi söylüyorlardı.
Günlük - 10
Yaşamın sanat haline getirilmesi. Kendimi bir enstrüman olarak değerlendirirsem, istediğim; onunla yapabileceğim herşeyi son noktasına kadar yapabilmek.
Günlük - 9
kabul edilmeme uğruna ikiyüzlülükleri, olmadığım gibi davranmaların bana vereceği hiç bir sıkıntıyı göze almak niyetinde değilim.
Günlük - 8
....Ailemin neden disipline ihtiyacım olduğunu düşündüklerini bilmiyorum.... /
Kendimi tanımak adına, her hissettiğimi ve yaptığımı irdeleyip, yolunda gitmeyen şeyler arayarak temelde bir takım yanlışlara yorup, kendime işkence ettiğim dönemlerde;...
Günlük - 7
'İdeal tutkusu sendromu' yaşıyorum. Çocukluğumdan beri çizgisinde büyük değişiklikler olmadan gelişen ideallerim ve kendim için seçtiğim bir kimlik var. ...
Otobüsteki Eski Zaman Romalı'sı
Ben ilginç bir tip bulmanın heyecanıyla, onu incelediğimi fark etmesinden de korkarak arada bir pencereden dışarıya bakıyormuş gibi yapıp incelememi sürdürmekte olayım...
Hayatın Anlamı
**" Hayatın ne ifade ettiğini bilmiyorum,** Benim için veya başkaları için. / Sevginin ne ifade ettiğini
Şeyh Edebali'nin Osman Bey'e Nasihati
Çıktığın yolu, taşıyacağın yükü iyi bil! Her işin gereğini vaktinde yap! Açık sözlü ol!...
Günlük - 6
Beyin karmaşama çözüm bulmak umuduyla yazmaya karar verdiğimde günlük tutabileceğimi düşündüm.
Günlük - 5
Çevreme aldırmadığım, tamamen kendime dönük olduğum, beynimin ve ruhumun sıkı alıştırmalarla eğitilmeye çalışıldığı bir dönemdi bu.
A. Lincoln'ün Oğlunun Öğretmenine Mektubu
Yapabilirsen kıskançlıktan uzaklaştır ve öğretebilirsen öğret kitapların mucizesini ona...Ama sessiz süreler de tanı ki gökyüzündeki kuşların , güneşin , yeşil tepelerin ve çiçeklerin ebedi sihrini de düşünebilsin....
Çocuklarda Öz Saygıyı Geliştirecek 20 Yol
Çocuğa öz saygı kazandırma, çocuğun öğrenme, sevme ve yaratma yeteneğini güçlendirmektedir. Öz saygı, mutlulukla ve hayattaki başarıyla ilgilidir. Bazı düşünürlere göre öz saygı, tamamen aile sevgisiyle birlikte iyi bir eğitimin ürünüdür.
Çocukluk Arkadaşım Halil
... hala çocukluğumun çizgi filmi 'Vikingler'in müziği bana o tanıdık duyguyu ve seni hatırlatır.
Yüzlere Meraklıyım - Sokaktaki Herhangi Biri -
Onunla sırf konuşmuş olmak için konuşmak istedim. "Saat kaç" diye sorabilirdim mesela. Yahut "Afedersiniz, belediyeye nasıl gidebilirim."
neyi aradığımı artık biliyorum....hayatın her şeyine sinmiş ustalığı arıyor ve bunu öğrenmeye çalışıyorum....
Tanıtım
YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bıtkın kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya
Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin
İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın
Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevincler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene
karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana
ATAOL BEHRAMOGLU
Geçmiş
İlkokul yıllarımda ‘okumak’tan hoşlanmazdım. Fakat anne öğretmen, baba doktor kültürlü bir ailenin en küçük çocuğuydum ve ağabeylerim dahil evin içinde ellerinde okunacak bir şey olmadan odadan odaya geçmezlerdi. Eh...böyle bir ortamda da okumayı değilse bile kitapları sevmemek mümkün değil. Her doğum günümde, okumayacağımı bile bile, büyük bir ciddiyet ve hevesle, benim için kitapçıdan kitap seçerdik...Okumayı değil ama kitapları çok severdim.
Ortaokul yıllarımda ise ne olduysa kendimi çocuklar için sadeleştirilmiş ‘Dünya Klasikleri’ni okurken buldum. O zamandan sonra da harfler en büyük dostum oldu. Farklı bir çocuktum çünkü midem bulanana kadar kitap okuyordum. Annem okuduklarımı, ya da okuduklarımın bendeki yansımalarını dakikalarca benimle konuşurdu... Hayal dünyam, ifade gücüm, iç görüm ve gözlem yeteneğim yaşıtlarıma göre hızla , hatta yaşamımın diğer yıllarında kendimin bile başa çıkamayıp, zorlanacağım boyutlarda artıyordu. Bir yandan irdeleyici, araştırıcı, sorgulayıcı, gözlemleyici bir yapı geliştirirken, diğer yandan da anlaşılmamayı ve yanlızlığı yaşamak her zaman kaçınılmaz mı bilmiyorum...Ama bana olan buydu...Eh...iş bu noktaya gelince insan içindekileri kağıda dökerek ‘hala normal’ kalabiliyor sanırım...
İşte benim yazma merakım böyle başladı...
1970 Denizli doğumluyum. Diş Hekimiyim. Denizli’de serbest Diş Hekimi olarak çalışıyorum. Evliyim. Bir kızımız var.
Konum
Denizli
Özellikler
sadelik ve içtenlikle arayış
Etkiler
Dostoyevski,Orhan Pamuk
Benzer Yazarlar
benzemeye çalışmıyorum ki...
Bağlantılar
