Erkan baykal
Kayboldum...
Kayboldum.... / Bir yaşamın son basamaklarındayım. / Ayaklarım, dizlerim, nefesim,
Yasam Gibi
Bazen, nefesin kesilir yokluğunda, / Sarılmak istersin, / Öpmek istersin,
... Yazım...
Yůreğimde binlerce kadını sevdim. / Her mevsimde her çiçek rengarenk, /
Yürüyorum...
Karanlıklarda yürüyorum, / Nefesim daralmış korkmuş bir çocuk gibi gozlerim açık,
Kadınım...
Kimin saçlarına dokunacağım / Gözlerine bakıp ruhumu bulduğum / Kadınım,
Çingenem...
Gece düğümlenip gündüze gebe kaldığında, / Toprağın nemi yükselirken havanın çığlığına,
