Herkesin kapılıp gittiği, delice akan akarsuya benzeyen zamanın sahibi olan hayatı izlerken gördüm her şeyin karanlığını.
Zaman hayatın, aşk insanların karanlığıydı.
Hayat, insanlar sayesinde değer kazanan parçalar taşıyordu içinde. İnsanlarsa, onları Tanrılaştıran düşlerine sığınıyorlardı, gözlerini hayata kapayarak.
Karanlık hayatta gözlerini kapatıp kendi
Ben hiçbir şeyi umursamam. Ama her şeyi yazmak isterim. Bana 'deli' denmesinden hoşlanıyorum, çünkü bütün büyük yazarlar delirmekten aşağı kalmamışlardır.
Hayatımı tek bir düzlükte anlatamam. Yaşadığım her şeyin tadını içten içe çıkarırken, bazen normal insanlara benzemeye çalışıp sinirlendiğim oldu. Tuhaf dürtülerimden hoşlanıyorum. Kendimi acı vermekten haz duydum, hayatım boyunca. Çünkü acı çekince hayal kuruyorum ve kurduğum hayaller yazma konum oluyorlar.
Sürrealizmi doğal biçimde sunup, konuyu irdelemek yerine anlatırım. Olayları sorgular ve yargılarım, ana karakter üzerinden.
Etkilendiğim tek bir roman yoktur. Yunan Mitolojisi, Gogol ve Dostoyevski romanları, beni en çok etkileyenlerdir.
Dostoyevski, Gogol, Mitoloji yazarları. Zaten onlardan etkilenmiştim.
