Aydın kimseler, bilinçli insanlarımız, esen her rüzgâra kendilerini kaptırmamalıdır; durulması gereken yerde kalarak, gerçeklerden yana taraf olup, objektif bir duruş sergilemelidirler. Her konuda gerekeni söylemesini bilmeli ve gerçeklerin yanında olmasını bilmelidirler. Gündemin kuyruğuna takılıp gidemezler; gündeme kendi damgasını vurmalı veya gündemi kendileri oluşturmalıdırlar.

Her ilin insanları, kendi illerinde en az bir üniversite kurulmasını arzular ve bunu gerçekleştirmek için her alanda mücadele ederler. Seçimlerde, siyaset malzemesi bile yapıldı, yaptılar. Mardinliler de, bunun için az çaba sarf etmediler.

Her savaşın sonunda bir barış mümkün olmasaydı; hiçbir savaş son bulamazdı. Ne yazık ki, dünyamızın birçok yerinde savaş vardır ve iyi ki barış diye bir çözüm yolu da hep bulunabiliyor. Savaş, insanlığa karşı bir yıkımın habercisi olurken; barış ise, huzurun, refahın ve umudun habercisi olmuştur her daim.

Amacımız, demokratik açılım ise, niyetimiz demokratik yollardan çözüm ise; diyalog sürecini hemen başlatmak ve silah dilini ortadan kaldırarak, yerine barışın dilini ikame etmek gerekiyor. Var olan Kürt sorunu, hepimizin sorunu haline gelmişse; bilinmelidir ki, her kesime ve herkese görev düşüyor bu konuda.

VEDA EDEMEM! / Yer ve zaman sınırı olmaz; / Özgürlüğe

Türkiye'deki insanlarda kişilik ve şahsiyet, derin güçlerce (Ergenekon vb. ile) iğdiş edilmiş ve neredeyse insanların toplumsal kişiliği öldürülmüştür. Ne ile? Ülkede yaşayan tüm halkların haklarının inkârı ve kültürlerinin asimilasyonu kırbacı zoru ile.. Yoksa ne olmuş bütün bu insanlara ki, gördükleri, öfkelendikleri bunca haksızlıklara karşı doğru ve istikrarlı bir

Yeter artık, söz milletindir, demeyeceğimiz ve rutin olarak, milletin hep söz sahibi olduğu bir sisteme geçmeliyiz. Gelin, tüm acıları tarihe gömelim; tüm halklarımız, eşit, özgür ve demokratik olarak, tam bir gönüllü birliktelik anlayışıyla, barış ve huzur içinde bir arada yaşayabilme koşullarını birlikte yaratalım. Gönüllü birlikten kuvvet doğar; birlikte

Hayırlısıyla, bir genel seçimin daha hakkından gelebildik. Gerçi politik sözcülerin ekserisi, ellerinden geldiğince gerilim yarattılar; sayelerinde ortam gerildi, küfür ve hakaret gırla gidiyordu. Özellikle AK Parti, CHP ve MHP arasında.

Kişi, okuyabiliyorsa, okur; yazabiliyorsa, yazar; ikisini gerçekleştirebilene de, okur-yazar, diyoruz. Yazarlık ise, ayrı bir şey, kavramlaşmış bir sıfat olmuştur. Her yazabilene “yazar” diyemeyiz. Yazarlık, yazma işlemiyle başlasa da sadece onunla sınırlı değildir; neyi yazmak, niçin yazmak, nasıl yazmak ve kimler için yazmak da çok önemlidir.

Demokrasiye dair, sivil anayasaya dair, barış ve huzura dair, Kürt sorununda çözüme dair, kimde, ne plan ve proje vardır, onu dökülün; bizim için meydanlarda öyle çözülün de, çözüm kimdedir görelim. Yoksa; “yoktur” diyenleri sandığa gömelim. Unutmayın, halkımız ariftir; sizden beklenen, yüreğinizden gelecek basit bir tariftir. Doğru söz, kısa

Asıl ve temel proje( Kürt sorunu), önünüzde duruyorken ve siz, onun içini boşaltmak adına, ona karşı, kör ve sağır rolü oynayıp, zamanı ayarlanmış “Çılgın Proje” havalarıyla gündem saptırırsanız; komşuda gelişebilecek bir çılgınlıkla, kendiniz de aniden çılgına dönüverirsiniz; nutkunuz tutulur, şok olursunuz. Onun için, tarihin ileriye doğru giden akışına

12 Haziran 2011 genel seçimi sürecinde partilerin adayları netleşirken, kimi yerlerde listelerde alt-üst oluşlar yaşanırken, kimi yerlerde de, acaba neler oluyor, diye durumdan anlam çıkarılmaya çalışılıyor herkesçe.

Bu seçime de, geçmişteki her seçim gibi, gerçek bir demokrasi mantığından uzak; sadece kimi demokrasi kırıntılarıyla, halklarımızın gözlerini boyama oyunlarıyla giriliyor. Bu internet çağında halkları cahil ve saf yerine koymak, cehaletin ta kendisidir.

Bizi, bizden alacak, irademizi yok sayacak olanlara; iradesizleşenlere, değerlerimizi hiçe sayanlara, iç huzurumuzu bozmak isteyenlere karşı var olmasını bilmeli; süreci, hiçbir detayını kaçırmadan izlemeli ve istisnasız her şeyi sorgulayarak özgürleşmeyi öğrenmeliyiz. Özgürleşmek, idealimiz ve yaşama inadımız olsun.

Türkiye, seçim atmosferine girmiş bulunuyor. Halkı aldatmak için, halkı kandırma yarışı başlayacaktır.

Kendilerine, fikir ve ilkelerine güveni olmayanlar, tahammülsüz olurlar; çünkü gelecek kaygı ve endişesi içine düşmekteler. Çünkü ilkelerinin, yalanlar üzerinde; fikirlerinin de çürük temellere dayalı olduğuna, dolayısıyla gerçeklere tahammül gösterirse, her şeyin olacağına varacağına ve bunun da kendi kariyerlerinin sonunu getireceğine inanıyorlar.

Elbette, birlikten kuvvet doğar; ancak her birlik, gönüllü birliktelik anlayışıyla ve özgürce alınmış kararlarla oluşursa çok daha anlamlı ve çok daha uzun soluklu bir birlik olur.

Anneler, babalar! Çocuğunuza sahip çıkın ve sorumluluklarını lütfen üstlenin! Unutmayalım ki, başkalarının, çocuklara karşı görev ve sorumlulukları, siz, onların ailelerinden sonra gelir.
Elbette ki, madde bağımlısı ve sokak çocukları da, tüm kurum, kuruluş ve toplum katmanlarını ilgilendiren ciddi ve çetrefilli bir sorundur. Sorun, özü itibariyle toplumsaldır

Peki ne olacak bu ilçenin hali; ne olacak bu çocukların durumu? İlçe de, çocuklar da sahipsiz olmuş olmuyor mu? Bunları, şimdi kendimize dert edinmezsek, yarın hepimizin başına dert açacaktır. Hiç kimse bu konuya duyarsız kalamaz veya kendini sorumsuz göremez. Bu güzelim ilçe hepimizindir ve hepimiz çare aramakta ve

Çocuklarımız geleceğimizdir; zaferleri de başarılarında gizlidir. Gelin, onların gizli elleri biz olalım ve onlara sahip çıkalım. Elbirliğiyle onları, başarıdan başarıya taşıyalım.