İnsanın yaratılışı, pek çok dini metinde farklı şekillerde ele alınmış ve zamanla çeşitli yorumlara tabi tutulmuştur. İslam ve Yahudi-Hristiyan inançları bu konuda farklı anlatımlar sunarken özellikle Kuran ve Tevratta yer alan yaratılışla ilgili ayetler insanın kökenine dair önemli bilgiler sunmaktadır. Bu makalede insanın yaratılışı meselesini Kuran ve Tevrat

Nuh Tufanı, hem Tevrat hem de Kuranda yer alan önemli bir tarihi olaydır. Ancak bu iki kutsal kitapta yer alan anlatımlar arasında bazı önemli farklar bulunmaktadır. Bu farkların en dikkat çekici olanı, tufanın kapsamıdır. Tevrata göre, Nuh Tufanı, tüm dünyayı kaplayan evrensel bir felaket olarak anlatılmakta iken, Kuranda

Zekât, İslam'ın temel ibadetlerinden biridir ve ihtiyaçtan fazlasını paylaşma anlayışını ifade eder. Kuran-ı Kerimde genel olarak infak terimiyle ifade edilen zekât, kişinin sahip olduğu varlıkların bir kısmını ihtiyaç sahiplerine vermesini öğütler. Bu ibadet, toplumdaki ekonomik adaleti sağlamayı, sosyal yardımlaşmayı artırmayı ve bireyin manevi arınmasını hedefler. Zekâtın kimlere verileceği

Oruç, İslam dininin temel ibadetlerinden biridir. Ancak günümüzde, Kuranda tarif edilen oruç vakti ile halk arasında uygulanan vakit arasında önemli farklılıklar bulunmaktadır. Bu farklılıklar, Kuran ayetlerinin yorumlanmasından ve tarih boyunca geliştirilen uygulamalardan kaynaklanmaktadır. Bu makalede, Kurandaki oruç vakti tarifine ve günümüz uygulamaları arasındaki farklara değinilecektir.

Öncelikle, lise coğrafya dersinden Güneşin ufuk düzlemindeki konumunu ve bu konumun nasıl değiştiğini hatırlayalım. Ufuk düzlemi üzerinde, Güneşin yüksekliği ile ilgili açıları belirlemek, yerel saat hakkında bilgi sahibi olmamıza yardımcı olur. Kağıt üzerinde çizilen ufuk düzleminde sağ taraf her zaman doğuyu yani Güneşin doğduğu yönü, sol taraf ise

Kuran, Allahın insanlara yol göstermek için gönderdiği son ilahi mesajdır. Bu mesaj, Nebimiz Muhammed aracılığıyla insanlara iletilmiş ve insanlığın rehberi olmuştur. Kuranda sıkça geçen Allaha ve elçisine itaat edin ifadeleri, mezhepçi yaklaşımlar tarafından farklı yorumlanmış hatta yanlış bir şekilde dinin iki ayrı otoriteye dayandığı iddia edilmiştir. Bu yazıda,

Kuranın kavram dünyasında, "resul" ve "nebi" terimlerinin sıkça yer aldığı görülmektedir. Ancak bu iki terimin anlamları ve aralarındaki farklar hem geleneksel İslam yorumlarında hem de modern dönemde tartışma konusu olmuştur. Geleneksel meallerde genellikle her iki kavram da "peygamber" veya "elçi" olarak çevrilmiş, aralarındaki ince farklar göz ardı edilmiştir.

İslâm, insan aklını ve ruhunu özgürleştiren bir dindir. Ancak, bazı insanlar bu özgürlüğü, kendi ideolojik ve geleneksel inançlarına göre kısıtlamakta, böylece gerçek İslâm'ı terk etmekte ve kendilerini batıl inançlarla kuşatmaktadırlar.
Kur'an'da yer alan şu ayet, bu noktayı net bir şekilde ortaya koymaktadır:
"Ve dediler

Bismillahirrahmanirrahim
Kovulmuş şeytandan Allaha sığınırım.
Onlar hâlâ Kur'an'ı iyice düşünmüyorlar mı? Eğer o, Allah'tan başkasının katından olsaydı, kuşkusuz içinde birçok aykırılıklar (çelişkiler, ihtilaflar) bulacaklardı. (Nisâ Suresi 82)
Kuran, Allahın indirdiği eksiksiz, açık ve yeterli bir kitaptır. Rabbimiz Kuranda, insanlara doğru yolu göstermek

Toplumların akıl ve bilgi anlayışları, tarihsel olarak bazen geleneklerle şekillenmiştir. Gelenekçi toplumlarda, yaşlıların sözü dinlenir, onların tecrübeleri kutsal kabul edilir. Ancak bu anlayış, İslam'ın gerçek öğretileriyle ne kadar uyumludur? Zira İslam, aklı ve vahyi merkeze alır. Kuran'da yer alan birçok ayet, akıl ve hikmetin ancak vahiy ile aydınlanabileceğini

Kuran'da yer alan "İsrailoğullarını denizden geçirdik. Putları önünde bel büküp eğilen bir topluluğa rastladılar. Musa'ya dediler ki: 'Ey Musa, onların ilahları (var; onların ki) gibi, sen de bize bir ilah yap.' O: 'Siz gerçekten cahillik etmekte olan bir kavimsiniz'" (Arâf, 7:138) ayeti, insanın kendi aklını ve kültürünü taklitçi

İslam'ın temel öğretilerine göre, Allaha iman etmek ve yalnızca O'na kulluk etmek, bir müminin yaşamının merkezinde yer almalıdır. Ancak, tarih boyunca insanlar, çeşitli sebeplerle Allah'tan başka varlıkları ilahlaştırmış, onları kutsamış ve onlara secde etmiştir. İslam'da buna "şirk" denir ve bu, en büyük günahlardan biridir. Nuh Suresi'nin 23. ayetinde,

İslam, bir teslimiyet dinidir ve bu teslimiyetin en önemli göstergesi, insanın kalbiyle Allaha olan bağlılığıdır. Ancak günümüzde "Müslüman ülke" kavramı genellikle, yalnızca nüfus cüzdanında İslam yazan toplumlarla sınırlı olarak anlaşılmaktadır. Bu, esasen yanlış bir anlayıştır, çünkü İslam, kalp ve ruhla gerçekleşen bir bağlılık ve eylem bütünüdür. "Müslüman" olmak,

İnsanlık tarihi boyunca en temel meselelerden biri, insanın içsel yolculuğunda, doğruyu ve yanlışı, sevgiyi ve şehveti ayırt edebilmesidir. Bu yolculuk, çoğu zaman bir iç hesaplaşma, bazen ise dışsal baskılarla şekillenen bir arayış olur. İslam'da şirk terimi, Allaha eş veya ortak koşmak olarak tanımlanır ve bu, insanın manevi anlamda

İslam, Allahın indirdiği Kuran-ı Kerim üzerine bina edilen bir dindir. Ancak tarih boyunca, İslam toplumlarında geleneksel anlayışlar, mezhepler ve hadisler üzerinden şekillenen din algıları, Kuranın öğretilerinden sapmalara neden olmuştur. Bu sapmalar, kimi zaman insanları farkında olmadan şirk itikadına sürüklemiştir. Şirk, Allaha ortak koşmak veya Allahın hükümlerinin yerine başka

İnsanların hayatındaki en önemli tercihlerden biri, kalplerinde yer edinmesi gereken değerlerdir. Bu değerlerin başında ise Allaha duyulan sevgi gelir. Ancak zaman zaman insanlar, Allahtan başka bir varlığı, Allahtan daha çok severler. Bu, İslamda şirk olarak tanımlanır. Şirk, Allaha eş ve ortak koşmak, Ondan başkasını, Ona karşı duyulan sevgi

Zaman, evrende insanlık için bir anlam taşır. Zaman, hem evrende bir olgu olarak hem de insan bilincinde deneyimlenen bir kavram olarak, çok katmanlı ve derin bir anlam taşır. Fiziksel gerçeklikte zamanın mutlak bir doğası olmadığı, Einsteinın Görelilik Teorileri ile kanıtlanmıştır. Einsteinın Görelilik Teorileri ile gösterilen izafiyet ilkesi, zamanın

Doğada gözlemlediğimiz mükemmel tasarımlar, insan aklını her zaman derinden etkilemiştir. Bu tasarımlar, yalnızca biyolojik sistemlerde değil, aynı zamanda yapay zekâ ve teknoloji alanında da karşımıza çıkar. Örümceklerin ağ örme becerisi, kuşların tüylere sahip olması, bitkilerin fotosentez yapabilme yeteneği ve yapay zekâ sistemlerinin işleyişi, hepsi birbirinden bağımsız şekilde gelişen

Evrim teorisi, biyolojik çeşitliliğin rastlantısal değişim ve doğal seçilim yoluyla meydana geldiğini savunan bir anlayıştır. Ancak bu teori, bilimsel temelleri zayıf ve birçok mantık hatası içeren bir inanç sistemine dayanmaktadır. Evrimcilerin iddialarına göre, canlılar rastlantılar sonucu evrimleşmiş ve basit bir yapıdan karmaşık bir hale gelmiştir. Ancak, bu iddiaların

Evrim teorisi, uzun yıllardır bilim dünyasında önemli bir tartışma konusu olmuştur. Ancak, bu tartışmalar yalnızca bilim insanları arasında kalmayıp, medya ve toplumda da geniş bir yer bulmuştur. Özellikle Batı medyasında sıkça karşımıza çıkan evrimsel anlatılar, evrim teorisinin bilimsel bir gerçeklik olarak kabul edilmesini sağlamaya çalışırken, aynı zamanda toplumu