Hani nezleyle ilgili demişler ya, ilaç alırsan bir haftada geçer ilaç almazsan yedi günde… Avrupa Birliği ile ilgili de şöyle bir espriyi sık sık duyarsınız 2050’li yıllarda. Avrupa Birliği Türkiye’yi alsa 2-3 on yılda yıkılırdı. Türkiye’yi almadı 20-30 yılda yıkıldı.

15 yaşına kadar temel yaşam becerileri ve temel yeteneklerle ilgili belirli eğitimleri almak zorunlu. Bu sınıfların dışında yer alan eğitimler her yaşta kişinin isteğiyle sınırsız olarak alınabiliyor. Bir okul yapısı, mezuniyet kavramı, hayatın belirli bir dönemine sıkışıp kalmış ve uzun senelerin tamamını alan bir eğitim anlayışı yok. Ama

Örgüt mensupları zaten suça bulaşmış olan kişilerdi. Kimleri ağına alacağını dikkatle çalışıyor, aday kişilerle ilgili geniş dosyalar oluşturuyor ve sonra onları öldürüyordu. Ama bu, sanal bir ölümdü. Bir yandan biriktirdiği gerçek ölüm deneyimlerinden seçtiği kişiye en uygun olan, kabullenebileceği bir tanesini adayın beynine ışınlıyordu. Tabii bunun için adayı

Bir arkadaşım, NewLand’in kendisine özgü ve dünyada benzeri olmayan siyasi sistemi üzerine özel bir araştırma yapmıştı. Bu yazıda size bu siyasi sistemin gücünü (belki de zayıflığını) oluşturan temel faktörlerden bana en ilgi çekici gelenleri aktarmak istiyorum:

Zamanla gelişen gölge adam yaklaşımı da sistemin dinamizmini artırdı. Her seviyedeki her grupta birincinin ardından gelen en çok oy alan ikinci kişi gölge adam oluyor ve bir üst seviye için gölge oy kullanıyordu. Böylelikle yerini kaybeden birinin boşluğunu kimin dolduracağı hemen hemen kesin bir olasılıkla bilinebiliyordu.

Ülkenin ana hedefi sürdürülebilir karlılıktı. Ancak bu sürdürülebilir kelimesi bir süs olarak değil, gerçek anlamıyla kullanılıyordu. Sonraki yıllarda ortaya çıkan ürünlerde görüldü ki, yeni ülke her türlü üründe sadece mali karlılığı değil, enerji kullanımı ve atık üretiminde doğayla uyumluluğu da ana bir ilke olarak kabul etmişti. Bu arada

6 ay geçmeden, her eyaletin kendi başına olduğu herkesin kabullendiği bir gerçek oldu. Kuzey Amerika’da haritalar yeniden çizilecekti. Bedeni duman mürekkebi kan olan bir divitle.

Afrika’da bir ülkenin kaderi, öyle hızlı ve öyle inanılmaz bir şekilde değişti ki, bu değişmeden zarar görecek bazı mihraklar neler olduğunu fark edip engellemeye yönelik girişimlerde bulunana kadar iş işten geçmişti.

Ülke içinde sınırları iyce zorlayacak ölçüde güç kullanan ve istediklerini elde eden şahinler, dünya arenasındaki başarısızlıklarını yok sayıp kendilerini dev aynasında görmeye başladılar. Kötüye gidişe dur demek için, yazılı olmayan ve ilan edilmemiş bir seri önlemi yürürlüğe koydular.

Afrikadayım. 2053’ün en müreffeh kıtası. Büyük Sahradan başlayıp Güney Afrika sınırlarına kadar inen tek yönetim altında birleşmiş bu ülkenin zenginliğinin en büyük kaynaklarından biri dünyanın bilgi bankası olması. Tüm bilgiler güvenle saklanır ve kimsenin bilgisine bir başkası ulaşamaz. Eski İsviçre bankacılığından bile çok daha güçlü.
Aramızda

Görüntüleme sizden sonra da uzun süre minik adımlarla ilerleyen bir teknoloji oldu. Büyük atılım gerçekleştiğindeyse, bu atılımı gerçekleyen gelişmelerin başlangıcı sizin çağa dayanıyordu.
Belki bilenleriniz vardır, Türkiye’de kör bir ressam varmış sizin döneminizde. Sonradan kör olmayan, doğuştan hiç görmemiş olan bu sanatçının beyniyle ilgili yapılan çalışmalar

Sizin için bu yazıyı yazarken, çok sevdiğim bir dostumun hediyesi sehpayı kullanıyorum. Üzerine koyduğum bir kağıda yazmak anlamında değil... Yazının depolandığı yer sehpanın kendisi.

Selam,
İsmim Kamil Asma. Beni tanımazsınız, çünkü henüz yokum. Yani siz bu yazıları okurken, ben henüz var değilim. Sanırım öyle bir şey. Bu işlerden pek anlamıyorum ben. Teknoloji konusunda çok deneyimli değilim zaten.
Ama hala yazı yazabilme yeteneğine sahip olan insan o kadar az

Türkiye Bilişim Derneğinin 2007'deki Bilimkurgu Öykü Yarışmasında bu öyküyle üçüncülük aldım.

2008'de Türkiye Bilişim Derneği'nin Bilimkurgu Öykü Yarışmasına bu öykü ile katıldım. Kısa listeye kalmıştı. Bu öykünün arkasında chip.com.tr'deki blogumda önceki bir sene boyunca yazdığım Kamil Asma serisinin derin etkisi var.

2009 TBD Bilimkurgu Öykü Yarışmasına bu öyküyle katılmıştım. Kriz kavramı üzerineydi yarışmanın konusu. Domuz gribinin nemenem bir şey olduğunun henüz anlaşılmadığı bir dönemdeydik. O günlerin çağrışımlarıyla yazılmış bir öykü...

İnsanlık, genetik alandaki gelişmelerle nasıl başa çıkacak? Hem artık insanlık ne demek? Maxonlar, Knotlar, İntelekler, Myonlar... Onlar da insanlıklarının kabulünü istiyor...
Bu öyküyle 2010 Türkiye Bilişim Derneği Bilimkurgu Öykü Yarışmasına katılmıştım.

suyum ben / bir ve çokum / ayrı düşer hep

tanrının şehri İstanbul... / viskisini denize karşı yudumlayan bir psikolog /

gün…………….düz! / (Not: Yine kısa olduğu için sistem kabul etmedi. Ama hayır bu