İkinci katın terasında demleniyorlardı.
Öğle vakti, hava tutuşmuş, yanıyor.
Sanki bu yangın yetmiyormuş gibi terasa önceden düşmüş gölge gide gide kısalıyordu. Biraz sonra terasın zevki kaçacak.
Aşağıda masmavi deniz…
Ufukta nokta nokta gemiler.

Kaderime düşmesen / Yolumun üstünde olmazdın / Seni sevmesem

Gariptir bende bir resmin bile yok / Gülsuyuna batırılmış mektupların da yok

Merak, zor bir konu. Nereden bulaştığımı ben de merak ediyorum. Merak, bir bakıma insanın hem kendisiyle, hem de çevresiyle hesaplaşmasıdır. O, ulaştığı sınırların içine neleri almıyor ki? Bence merak, biraz da kıskançlık demektir. İlk merakınızı hatırlayınız: Size yeni alınan bir ayakkabının benzeri, kardeşinize de, siz herhangi bir yerde

Hayat, uzun ince bir yol mu dersiniz? Veya bilinmez bir karanlıktan, sonsuz aydınlık ufuklara çıkış mı? Ya da her gün çiğnemekten bir türlü usanmadığımız iki kapılı bir hanın, birinci ve sonuncu kapıları mı?
Sorular, sorular!

Ayın fethini ben gördüm. Ayda atılan ilk adımlar, beni de heyecanlandırmıştı. Millet olarak bizim de yepyeni heyecanlara ihtiyacımız yok mu? "Var!" diyorsanız, işte şimdi bütün iş, size düşüyor. Mars'a bayrak dikmekten başlayarak, uzayın fethine hazır mısınız?

Gözlerim dolunayımla aydınlandı şimdi / Geceler sızım değil artık /

Fazilet seninle anlam kazanır / Cumhuriyet seninle ulvîleşir. / Atatürk'üm

O da, gördüğüne şaşırdı. Şapkasını havaya attı.
Taylar, anasının memesine uzandılar.
Dışarı çıktık. Babamla burun buruna geldik. Dayanamadım, konuştum.
\- "Müjde baba!" dedim, "İkiz tayımız var:"
O;

Kulak çınlaması, bir dostun bizi andığını aklımıza düşürür. Ya biz onları anarız, ya da bizi anarlar. Anıldığımız zaman kulağımız çın çın öter. Sağ ve sol kulağın çınlamasına göre iyiye ya da kötüye işaret yorumları yapılır. Duyurma, duyurulma amaçlı bir inanıştır bu.

Suya şerbetlenmiş ateşler gibi / Alev alev yanan gül aşksız kalmaz

Anılar fırtınası okşuyor yüzümü / Yakamı bırakmıyor tutuyor özümü /

![]() / İki nehirdik delişmen, sakin birer çizgide / Kimi

![]() / Ulu kayaların en ucundan, / Soylu bir çiçek

Saatler yürür, zaman geçer, gün devrilir / Bakarsın gönlümüzdeki hüzünler erir.

Özlem denizinin tam ortasındayız, / Ben sana susuzum, sen bana susuz.

Karşılaşırız bir gün belki / Senden uzakta olmak acı /

Sen olmasaydın / Gökyüzü masmavi olmazdı bu kadar. / Kelebekler

Çocukluğumu düşünüyorum. Gökyüzü, sanki çevremi kuşatan, saran dağların başıyla birleşir gibiydi. Küçük dünyamın belki mutlu, fakat bilgiden uzak bir insanıydım. Benim için dağların ötesi yoktu.

![]() / Şimdi sen olmalıydın yanımda / Biliyorum yerimizde duramazdık