"Ey oğul sana ben ne demiştim?..Küffar toprağı Konstantinopolis seni bekliyor. Bir görevin vardı senin. Sen öncüsün, arkandan gelecekler var demiştim. Ama sen ne yaptın, bre şerefsiz?.. Sen Allah'tan korkmaz mısın, bre kafir, bre dürzü, bre namussuz, şerefsiz, haysiyetsiz sapık. Karın Haticeye acımaz mısın?.. Oğlun Hıdır'dan kızın Fadime'den utanmaz
Metropol İstanbulda yaşayan birisi için fazlasıyla tecrübeli bir vatandaş tipi Cafer. Yoksa gecenin bu vakti G.O.Paşa'nın lanet varoş sokaklarında kim yürümeye cesaret edebilir. Üstelik bu gece kafası haddinden fazla kıyak.
Bir mağarada gözlerimi açtım. Çevremde ki insanlar acı çekerken ağlıyordu.Onların o halini gördüğümde gülmeye başladım. Şuursuz bir şekilde kahkahalarla onlara daha çok gülüyordum..Sonra onların bana o tuhaf bakışlarını fark ettim...Sonra da çıkıp gittim.
İSTANBUL-EYÜP
Beni ben yapan öykülerimde ki o yaşamlar ve o insanlardır...Sadece gördüğümü, düşüncemi ve kurduğum olay örgüsünü objektif bir şekilde yazıya dökerim.
CERVANTES
.......
