Yürü Dünya Sonun Virandır
Zaman sadece ömürden bir perde / son nefeste bakılır herkesin haline
Veysel Yunus
Son Sözler
Son sözler döküldü o güzel dudaklarından hasreti ekti tarihe özlemler koca çınarlar oldu yüreklerde
Canım Efendim
O’nu arıyor viran gönlümün şehirleri, / Teselli yağmurlarında bitmiyor gülleri. /
Dünyanın Sonu
Hata ve kusurlarımdan dolayı Alim ve Salihlerden özür dilerim. Bu bir kaynak değildir Bu konuda diyanet işlerinin ve ehlisünnet ulemasının Eserlerine başvurunuz. teşekkürler
Cilbab Mümine Kadının Hazinesidir
Allaha(c.c) ve Ahiret gününe inanlar Emir ve yasakalarını tutarlar olaki kusur günah işlerler hemencecik tövbe ederler. günahının farkında olmakta bir ibadettir. Ama bu emirleri tutmayıp, yasaklarından kaçınmayanlar çooook büyük günah içinde olup dehşet verici azaba ve çılgın ateşin yakıcı elemine işkencelerine maruz kalacaklardır Ya bu emir ve yasaklara
Beyazlar İçinde
Ne de yakışmış esmer tenine beyazlar / Öldürür beni o kiraz dudaklar
Gün Gelir Sen de Sevilirsin
Çocuk gülücükleri duyulurdu / Kelebekler dans ederdi kırlarında / Mevsim
Kendi Varlığının Sebebini Anlamak İstemeyenler
Bu sadece günlük zevklerin peşine düşüp ahirette pişman olmuş olanların yaptığı büyük hatalardır
Aşk Sen Varmıydın
Kalmadı hiç gözlerimde, hayata dair yaşanan bir neşe. / Gönlüm desen sızlıyor, kapnmadı
Aşkı Parça Yaşamak
Aşkı parça parça yaşamak, / Zindanlarda unutulmuşluğun burukluğu. / Birileri
Boş Yere İnlemen
Bir kadın uğruna çekiyorsun aşk acısı / Aşk’ı bahane etme bu neyin sancısı
Viran Oldu Kalbimin Şehirleri
Viran oldu gönlümün şehirleri / Sensiz geçen dakikalarda ömür hüsran /
Dön Gel Artık
Kaç defa ektik iyilik tohumlarını ömür tarlasına, / Kibir budalası kuklalar koyduk, benlik
Aşk Tamam Olmayınca
Bismillahirrahmanirrahim / Nasıl da gülmüşlerdi sana gülüşleri onlara ağlıyorken /
KİTAP İZLERİ
Mai ve Siyah
Halid Ziya Uşaklıgil
Bir Neslin Gözyaşı: Halit Ziya'dan "Mai ve Siyah" Bir klasiği, üzerinden geçen bir asırdan fazla zamana rağmen canlı kılan nedir? Sadece türünün ilk örneği olması
İncelemeyi Oku