ciseliyor yagmur
bulutlar karamsar ortacag tablolarini andiriyor
sariyorlar sehri mat tonlariyla
havadaki agirlik insanlari da etkilemis
dolasiyorlar donuk yüzlerle
cizmesi kaldirimlari döven hoppa az önce gecti yanimdan
ne aksiydi
bir sigara yakmaliyim
derin bir soluk
tütünün citirtisi en sevdigim ses
ve dudaklarimdan yükselen gri duman
ölümüm bu pisligin yüzünden olacak ne yazik
ne de cabuk geciyor zaman
farkinda olmadan gelmisim
gercekle yüzlesebildiğim tek yer burasi
ren nehrinin üzerindeki bu eski köprü
suyun akisi, yolcu gemileri ve sevgilim
durdugum yerden atlamisti dipsiz karanliga
arkasinda onu delice seven yalniz bir kadin birakti
artık yasasa bile kiymeti olmayacak bir kadin