Efendim, memleketin birinde namlý bir kulampara varmýþ.

Kulamparamýz, methini duyduðu bir hamama gitmiþ.

Tabii niyeti yýkanmak deðilmiþ. Zaten kendisine methedilen de, hamamýn yýkanma konusunda deðil, baþka konudaki ünüymüþ...

Bizimki dalmýþ hamama, derdini hamamcýya çýtlatmasý ile birlikte yemiþ yumruðu burnunun üzerine.

Hamam sahibi, tellaklar ve müþteriler almýþlar bizimkini ortalarýna, pestili çýkana kadar dövmüþler, haftalarca kendine gelememiþ .....

Aradan yýllar geçmiþ; adamýmýz bu sefer sahiden yýkanmak amacý ile yine ayný hamama gitmiþ.

Ýçeri girince þaþýrýp kalmýþ bizimkisi.

Hamam ayný hamam, hamam sahibi, hatta tellaklar bile aynýymýþ ama içerisi tam bir rezaletmiþ!

Tabi bu “rezalet” lafý bizler için geçerli. Yoksa bizimkinin yýllar önce bulduðu gibi deðil, umduðu gibiymiþ hamamýmýz....

Bizimkisi geçmiþteki olayý hatýrlatýp yýllar önce yediði dayaðýn sebebini sormuþ hamam sahibine.

Hamam sahibi:

“Bizim hamam aslýnda her gün böyledir. Ama yýlda bir defa, malum sebepten hamama gelen bir müþteriyi, hep beraber dövüp, ‘hamamýn namusunu kurtarýrýz’ beyim. Þansýnýz yokmuþ ki sýra geçen sefer size denk geldi!” demiþ.

TBMM'de yapýlan yemin töreninde, Siirt baðýmsýz milletvekili Fadýl Akgündüz'ü protesto eden milletvekillerimizi görünce bu hikaye aklýma geliverdi.

Bunlar da TBMM’nin namusunu kurtarmýþ oldular(!)


Can Macit