Gecelerdir, gecelerdir uyuyamıyorum...
Halbuki yatağım sıcacık,
Nevresimim pazen
Üşüyorum...
Oturduğumda üşüyorum...
Yattığımda üşüyorum...
Günlerdir üşüyorum,
Çok üşüyorum.
Gözlerimi kapatıyorum,
Uyuyamıyorum..
Kocaman açılıyor gözlerim,
Sen gözümün önüne geliyorsun
O minik kız
Molozlardan kafanı çıkarmışsın,
Pırıl pırıl gözlerinle bakıyorsun
Öpesim geliyor o gözlerden
Öpesim, öpesim...
Sen aklıma geliyorsun
"Üşüyorum, ellerim bembeyaz oldu!" diyen küçük kız
Üşüyorum, çok üşüyorum..
Sen, "Kardeşimi de kurtarın,
O küçük ölebilir!" diyen küçük kız
Ağlıyorum...
Sen, "Annemi de kurtarın!" diyen küçüğüm
Ağlıyorum...
Sen, kitap isteyen delikanlı
Umutlanıyorum!
Sen günlerdir
Aç susuz göçük altında kalan bebek
Şaşırıyorum!
Annen mi korudu seni?
Yoksa melekler mi?
Sen, oğlunu kucaklayan baba, oğlun kurtuldu bilesin
Ama ona kim olacak baba?
Ağlıyorum...
Sen, arama kurtarma kolonu keseceğiz dediğinde
"Kolumu mu keseceksiniz diyen" küçük oğlan
Korkuyorum!
Sen, kaç gündür göçük altında olduğunu bilen delikanlı
Bende muhasebe var derken
Altında kaldıgın binayi yapan da da,
Onayı verende de var bilesin
Ama vicdan yokmuş
Kızıyorum..
Ben, günlerdir, günlerdir
Üsüyorum...
Günlerdir, günlerdir ağlıyorum...
Günlerdir, günlerdir
Uyuyamıyorum...
Ben çok, ama çok üşüyorum..

Leyla Ünal
Bugün depremin altıncı günü
11 Şubat 2023