Saat olmuþ 3… Bombayý atalým gitsin… Baktýðýnda ben yaþama karþý öyle þahsi düþünceler ya da keyfi arzularla ilerleyen biri deðilim.

Kendimce ilahi dinlerin kitaplarýný okumuþ, anlamaya çalýþmýþ, sorgulamýþ, az biraz Machiavelli, beraberinde Mustafa Kemal, biraz Charles Vane, derken Ivaylo ama içten içe Kürþad kafasýný son biramý yudumlarken bulmak istemiþimdir.

Haliyle… Hayata bakýþým doðru insanlarýn yollarýný gözlemleyip, izledikleri yollarýn artýlarýný ve eksilerini satýrlara döküp, hem kendime, hem de çevreme ýþýk tutmak iken; beni gölgelendirmek isteyenler olmuþtur þüphesiz.

Yine de yok olamamýþtýr be ýþýðým… Vallaha bak… Tam sönecek gibi oluyorum… Ýlla bir þey oluyor… Bir kibrit daha yakýlýyor, tekrar yanýyorum.

Yanýyorum ama… Konu asla Mevlana gibi show yapýp, yandýktan sonra ilgi beklemek olmadý ki… Zaten Allah bu dünyada gerçek iyilere hakikaten makamý, gücü ve parayý vermiyor… Buna eminim… Tabi ki vermek için imkan sunuyor ama beraberinde kah yozlaþman kah ise bedel ödemen isteniyor… Yozlaþmam ben, bildiðim gibi ilerlerim dersen de hemen hemen her þey elinden alýnýyor… Sorma neden… Öyle uygun görüyor, görülüyor…

Kýyaslamak gibi olmasýn ama… Peygamber olanlar bile vakti zamanýnda gücünü gösterdiðinde hemen itaat ediliyor, derken bir gün geliyor, birileri eleþtiriyor, peygamber mütevazi oluyor; derken iki oluyor, peygamber ses çýkarmýyor; üç oluyor, dört oluyor derken mütevaziliði yetmeyip sonunda ”mucizesi” olamadýðýnda sanki yaptýklarý yalanmýþ gibi hemen dýþlanýyor, yalnýzlaþýyor ve beraberinde yok ediliyor.

Niye? Doymak bilmez maymun iþtahlý eðitilmiþ köpekler; (Yavuz Çetin’e selam olsun) vicdana ve erdeme biat etmez de ondan… Güç neredeyse onlar hep orada… Allah ise; sen de bunlar gibi oradaysan, ben orada yokum demekte… Sen; ben onlara benzemem dersen eðer, devamýnda sana nasýl inanayým deyip sýnavýný daha da zorlaþtýrmakta… Haydi buyurun… Yani… Þimdi… Bir þey derdim de… O da sanýrým böyle bu iþler derdi… (Ýþine gelirse)