Dilini sökemediðim, ismini bilmediðim bir boþlukla konuþuyorum. Ýçimde, tek bacaklý kurþun askerlerin resmi geçit töreni. Gazi madalyasýný haketmiyor mu kalemini kaybeden yazarlar? Nasýl gideyim ayakta, ilk duraðýma onca yolu? Otobüsün ön sýralarý hep dolu. Oysa nelere gebe, nelerden malül ve nelerden gaziyim. Kendi iç savaþýmýn vatan haini, maskeli balonun galibiyim.

Ýçime sinmiyor hainliðin inindeki sinsi kurt. Sürüden ayrýlmayý baþka bir yazýda iþlemeliyim. Gergefime daha çok þiir iþlemeliyim. Þarjörümde sýrma iplikler... Bu yüzden bunca delilikler...

Karanlýk, cehaletimin uykusu. Meþalesiz kalmýþ iç duvarlarýmda, ilk çaðlarýmýn resimleri. Iþýðýnla gel. Aydýnlanmak ne güzel! Seni de boyar bu resimler.

Dilini bilmediðim bir þiirle konuþuyorum seninle. Vantrologlarýn logaritma bilmeden güldürmesi gibi çocuklarý. Çocuklar matematiðini çözmüþ mutluluðun. Mutluluk, arasýra þiire uðrar ve gider. Selamlaþýrýz uzaktan...Mutluluk bana sessizce güler.