..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Müzik söylenemeyeni, ama sessiz de kalınamayanı anlatıyor. -Victor Hugo
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Öykü > İronik > Cafer ŞAHİN




5 Haziran 2009
Bingöl"lü Bir Kırlangıcın Öyküsü  
Tarım işçisi Sevda'nın öyküsü

Cafer ŞAHİN


Sevda yaz tatilinde çalışarak okul masraflarına katkıda bulunacak İyi bir eğitimin ardından Anadolunun ücra yerlerinde gönüllü vazifeye talip idealist bir doktor olacaktı.Ama olmadı Sevda'yı bütün hayallerinden ve gelecekle ilgili büyük ideallerinden gafil bir ölüm ayırdı.


:BGDA:


Adı Sevda Güneş"ti..Bingöl Karlıova"lıydı.Ama Bingöl"de hayat şartlarının bunalttığı babası “Ya kısmet” diyerek nispeten daha yaşanılır bir yer olan Malatya"yı seçmiş bu kente göçmüş, hayatla mücadeleye devam kararını burada sürdürmeye karar kılmıştı…
Sevda Bingöllüydü ama Malatya"da gözlerini dünyaya açmıştı. Muhtemelen babası, hayatında yeni bir sayfa açtığı Malatya"da hayatla ve çetrefil yaşam koşullarıyla artık barışık olduğunu ima etmek babında yavrusuna “Sevda” ismini koymuştu.
Doğu insanının kaderi gül gibi memleketinde kalamamak yaşayamamaktır!.
Tarlasını tapanını, Ağılını sürüsünü, buz gibi çağıl çağıl çeşmeleri, papatya ve envai çeşit çiçeklerle süslü dereleri,güneşin doğuşunun en güzel haliyle vuku bulduğu mor tepeleri zaruretten terk etmek, göçe zorlanmak bir ömür boyu memleket hasretiyle mütemadiyen yanmaktır!
Minik Sevda da bu zorunluluktan dolayı doğa harikası bir diyar olan Karlıova"da büyüyememiş, mis gibi kırlarda gezip tozamamış, kuzularla oğlaklarla doyasıya oynayamamış, kulaklarına vişne ve kirazlardan küpeler, saçlarına kır çiçeklerinden taklar takamamış, gürül gürül çeşmelerden bakraçlarla su taşıyamamış, uçsuz bucaksız yaylalarda at koşturamamış, kısacası doğup büyümesi ve her yönüyle özümsemesi gereken kendi yöresinin bir parçası olamamıştır

Kendi diyarında doğmuş büyümüş olsaydı da hayat şartlarında fazla bir değişiklik olmayacaktı Sevdanın, gene yokluk ve çaresizliklerin içinde bocalayıp duracak, gene kısırdöngü bir yoksulluk labirentinin içinde çıkış yolunu bulmaya çalışacak ama maalesef bulamayıp makus bir talihin girdabında savrulacak hep savrulacaktı…
Kaldı ki öyle de olsa insanın kendi memleketi başkadır. “Bülbülü altın kafese koymuşlar ah vatanım demiş” derler ya hani…
Sevda"nın hicret ettiği yerde fazlalıktan iyi koşulları da yoktu hani. Hatta daha kötü şartlarda yaşadığı bile söylenebilirdi…
Göçüp mesken tuttukları kentte gene bir kenar mahallede son zamanların tabiriyle bir varoşta yaşıyordu Sevdanın ailesi…
Sevda büyümüş ve okula başlamıştı. Kısa zamanda öğretmenlerinin ve arkadaşlarının güvenini kazanmış çok sevilen başarılı bir öğrenci olmuştu.
Lakin ah şu kahrolası maddiyat. Çocukları başarılı ama maddi durumu olmayan bütün babalar gibi Sevdanın babası da dünyalar tatlısı biricik kızına karşı hep mahcuptu.Kızının pekiyi dolu karnesine, teşekkürlerine, takdirlerine kendisinin de teşekkür etmesi babında gönlünce bir hediye alamıyordu.
Benim tanıdığım böyle baba olmuştu.İşi bittiği halde çocuklarına bir şeyler alamamış olmanın mahcubiyetiyle evlerine gece yarısı dönmeyi tercih ediyorlardı.
Oysa Sevda kendisine iyi bir hayat sağlayamamış olmalarına karşın Babasını ve Annesini çok seviyor onların bir dediklerini iki etmiyordu…
Ev işlerinde annesine yardım etmekten tutun da akşam eve yorgun dönen babasının bütün yorgunluğunu yaptığı birbirinden komik espirilerle almasına kadar sevecenliğiyle, akıllılığıyla, çalışkanlığıyla, hamaratlığıyla yaşadığı mahallenin adeta maskotu ilgi odağıydı küçük Sevda…
Küçüktü ama sorumluluğunun bilincindeydi. Henüz ondört yaşında olmasına rağmen hem ailesine katkıda bulunmak için hem de enazından okul masraflarında ailesine yük olmamak için öğrencilikle beraber çalışmak da istiyordu.
Küçük omuzlarına yüklenen sorumluluğu en iyi şekilde ve yüzünün akıyla omuzlamak ve başarmak istiyordu.
Annesi ve Babası ona hiç kıyamadıkları halde Onun çalışmak için yaptığı ısrarlara dayanamamış yaz tatilinde kayısı toplaması karşılığında kendi okul harçlıklarını teminine kerhen razı olmuşlardı…

Sevda sevinçli ve bir o kadar da heyecanlıydı. Çok zor da olsa Anne ve Babasından çalışma izni koparabilmişti. Yapacağı iş zor ve meşakkatli de olsa para kazanacaktı.

Okul masraflarını karşılayacak ailesine yük olmayacak çok çalışacak ve iyi bir meslek sahibi olacaktı. En çok da doktor olmak istiyordu. Çevresinde gördüğü ve yardım edemediği yoksullara hekim olunca bol bol yardım edebilecekti.

İşe gideceği günün akşamı bütün hazırlıklarını tamamlamış, karmakarışık duygular içerisinde ancak sabaha karşı uyuyabilmişti…

Sabahleyin evin kapısına yanaşan ve peş peşe klakson çalan minibüse koştu Sevda. Az kalsın heyecandan Geride bıraktıklarına el sallamayı bile unutacaktı… Minibüste kendi yaşıtı kızlarla karşılaşan çalışacağı yerde konuşulanlara şahit olan Sevda onlardan ikisinin arasına oturarak pür merak bir şekilde anlatılanlara kulak kesildi.En çok merak ettiği yapacağı iş karşılığında kaç lira yevmiye alacağıydı. Bunu anlatılanların arasında öğrenmiş ve buruk bir sevinçle gülümsemişti…

12 Lira alacaktı. Çok zeki bir kız olduğu için kafasında yaptığı toplama, çarpma, çıkarma, bölme işlemleriyle yaz tatili boyunca ne kadar kazanacağını, nasıl ve nerelere harcayacağını bir çırpıda hesaplamış ve geçtikleri yerde gördüğü manzarayı seyre koyulmuştu.

Yaptığı yolculuğun mahiyetine bakılırsa Sevda biraz da olsa şanslı sayılabilirdi.

Traktör römorkları ve kamyon kasalarında yolculuk eden tarım işçileriyle kıyaslandığında sevdanın yaptığı lüks(!) bir yolculuk sayılırdı.

Sevda yüksek volümlü bir “Geçmiş olsun” sesiyle uyandı. Ne kadar da dalıp gitmişti böyle. Belki hani tıp fakültesini bitirdikten sonra muhteşem bir mezuniyet töreninde hayal ediyordu kendini, kepini sevinle havaya savuruşunu, parlak başarısını ve aldığı dereceyi ailesiyle ve arkadaşlarıyla paylaşma hazzını, tayin edildiği hastanede ilk hastasıyla diyalog anını, doktorlukta alacağı ilk maaşın heyecanını, Annesine, Babasına ilk maaşıyla alacağı hediyelerin ne tür şeyler olacağını, yoksullara ve kimsesizlere yardım edebileceği bir fırsat ikliminin doğduğuna binaen hissettiği yegâne mutluluğu…

Sevda böyle güzel ve gönül okşayıcı hayallerden sıyrılarak uyandı. Tamamen yabancısı olduğu bir dünyadaydı sanki… Oysa yüzlerce boş meyve kasasının rastgele etrafa atıldığı bir kayısı bahçesinin kıyısındaydı. Ürkmüştü Sevda. Demek bu boş kasalar kendileri tarafın doldurulup taşınacaktı… Kısa bir şaşkınlıktan sonra arkadaşlarıyla birlikte kalmaları için gösterilen yerde toplanıp pür dikkat bahçe sahibinin uyarılarını dinlediler…

Bahçe sahibi eline esirler düşmüş bir kumandan kibri ve edasıyla en büyükleri 17- 18 yaşlarında olan bu narin bedenli işçilerce, sabah gün ağarmasından itibaren hava kararıncaya kadar hiç durmaksızın çalışmak zorunda olduklarını, aralarında sohbetin bile yasak olduğunu beş dakika bile işten ayrı kalanların gözlerinin yaşına bakılmadan işten kovulacağını, yüksek ve iğrenç bir ses tonuyla haykırıyor, daha ilk andan itibaren umutları, hayalleri üç beş kuruş kazanıp aile bütçelerine ve okul masraflarına ufak da olsa bir katkıda bulunmak istedikleri için her türlü zor koşullarda bile çalışmaya muhtaç olan bu çaresiz kırlangıçları hem korkutup hem rencide ediyordu…

Sevda o gün adeta fırtına gibi çalıştı. Dere – tepe, bayır – çayır demeden habire kayısı topladı ve kasa taşıdı. Bütün kızların narin elleri çalılıklar arasına sızan kayısıları toplamaktan dolayı dikenlerle dolmuştu..

Akşam hava kararmaya başlayınca Sevdanın iki adım bile yürüyecek mecali, dermanı kalmamıştı. Eve döner dönmez ellerini yüzünü bir güzel yıkadıktan sonra hemen uyuyuverdi. Ne akşam yemeği yiyebilmiş ne de ailesine işiyle ilgili bir şey anlatabilmişti.

İkinci üçüncü günlerde de aşırı yorgun olmasına rağmen aldığı 12 liralık yevmiyenin helal para olması için aynı tempoda çalıştı hep koşuştu Sevda.

Dördüncü gün Sevda gene erkenden uyanmış, üzerinde tabiatın bütün müstesna renklerini barındıran giysiler giymiş ve yola koyulmuştu.

Sevda o gün çok tuhaftı. İçinde tarif edilemez bir kaygı ve hüzün vardı. Tuhaflığı bariz bir şekilde yüzüne yansımıştı. Bindiği minibüs anormal bir hızla ilerliyordu.

Sevdanın ve arkadaşlarının korkudan avuçları ter içinde kalmıştı. Sevda ömrünün son anlarını yaşadığından habersiz gene geleceğiyle ilgili hayallere daldı. Bir gün çiçeği burnunda bir doktor olup beyaz önlük giyebilecek miydi? Neden giymesin ki okulunun en çalışkan bir numara öğrencisiydi. SBS sınavı çok güzel geçmişti.

Malatya genelinde önemli bir derece alabilirdi. Sonra bir gün yaşayacağı Mürüvveti düşündü sevda. Bilmediği bir yere telli duvaklı gelin gidişini. Eşi olacak insanla yaşayacakları güzel günleri, elinden geldiğince yapacağı hayır işlerini, bir ömür mutluk serpiştirecekleri hayat arkadaşlıklarını, beraber paylaşacakları sevinç ve acıları…

Sevda bütün bu ati hayallerinin arasında bir daha uyanılamayan en derin uykuya gafil bir ölüme yakalandı. Trafik terörünün yeniden nüksettiği elim bir yol kazası küçük Sevdanın bütün umutlarını, hayallerini amaç ve ideallerini bir çırpıda silip götürmüştü… Kazanın şiddetinden aracın camından fırlayan Sevdanın cansız bedeni kayalık bir tümseğin içine öylesine serilmiş duruyordu.

Yüzünü okşayan gök ehli meleklerin ilgisinden oldukça memnun olmalıydı ki öldüğü halde hayattaki cıvıl cıvıl günleri gibi her şeye rağmen gülümsüyordu…

Aşırı hızla yol kateden aracın lastiklerinden biri yerinden fırlamış araç birkaç defa takla atabildikten sonra durabilmişti…

Sevda’nın kişisel eşyaları da cansız bedeni gibi oraya buraya savrulup kalmıştı..

Olay yerindekileri en çok duygulandıran şey ise Okuldaki parlak başarısından dolayı Amcasının (M. Sait Güneş) aldığı altın künyenin gene aynı haşin kayaların bulunduğu tümsekte savruk halde bulunuşuydu…

Sevda adı Dünya olan bu fani diyarda, Şahların Sultanların bile dört başı mamur bir rahatlık yaşayamadığı bu çileli misafirhanede uzun süre kalamadı.

Şimdi Cennette ayağına serpilen uçsuz bucaksız nimetlerin ve yaşadığı debdebenin ortasında, yaslandığı yakut ve zümrüt çerçeveli pencerenin kenarında kendisine bahşedilen güzellikleri,dünyada yaşayanların gözlerini kör edecek kadar şua saçan eşsiz takıları, atlas ve sündüsten giysileri, bakmaya doyum olmayan zümrüt bahçeleri temaşa edip sadece ailesinden ayrı kaldığına hayıflanırken kendisi hakkında yazdığımız bu yazıdan haberdar olsa kendisinin bize acıyıp katıla katıla güleceğinden hiç kuşkum yok…

Sevda’nın vefatından takriben bir hafta sonra Onun SBS sınavından Malatya üçüncüsü olduğu bilgisinin ailesine ulaştığını da son bir not olarak kaydedip bu çok trajik öyküyü bitireyim artık…

Sevda’nın gelmiş geçmiş bütün tarım işçisi kızların adına tanzim edilmiş ulvi ve ebedi bir anıt olduğu kaydını da tarihe not düşerek…

Ben Sevdayı hiç görmedim, tanıma ve konuşma şansına erişemedim. Onun bu hazin ve hayat dersi olacak öyküsün sadece anlatılanlardan yola çıkarak kaleme aldım.

Yüce Rabbim Rahmet ve Mağfiretiyle ödüllendirsin.Amin….



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın İronik kümesinde bulunan diğer yazıları...
Vakıflar Öğrenci Yurdu
Ablasız Olduğu İçin Anlamsız Bayram

Yazarın öykü ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Babamın Radyosu
(Malatya / Hekimhan / Kurşunlu) Zahmedin (Güçlü) Köyü İlkokulu
Mısırcı
Seni Gökte Ararken
Kabadayılık da Gitti Elden Netekim

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Kafa Kağıdı [Şiir]
Aşk Serenadı [Şiir]
Benimle [Şiir]
Ayasofya Açılacak [Şiir]
Cunta Dede [Şiir]
Gandi Kemal [Şiir]
Deli Kıza Serenat [Şiir]
Gurbet Biter [Şiir]
Ağır Aşklar [Şiir]
Geri Dönmek [Şiir]


Cafer ŞAHİN kimdir?

Dünyaya edebi ışıltılar saçmak için gelen biri olmak harikulade bir duygu,söz saltanatının sultanı olmak,mülk saltanatının sultanı olmaktan daha üstün ve muteberdir ŞAİR-YAZAR CAFER ŞAHİN Malatya'nın yetiştirdiği en önemli Şair ve Yazarlardan biri olarak kabul edilen Cafer ŞAHİN, Hekimhan ilçesinin Kurşunlu Beldesine bağlı Güçlü(Eski adı Zahmettn)Köyünde doğdu. . . İlköğrenimini köyünde tamamlayan Şahin, daha sonra Malatya İmam-Hatip Lisesine devam etti ve bu okuldan mezun oldu. Kazandığı Açıköğretim Fakültesi İktisat Bölümüne devam etmek yerine, kendisini tez zamanda büsbütün sanata adamak yolunu seçti. . . Genellikle serbest vezin tarzında şiirler yazan ve şiirleri usta işi eserler olarak nitelenen Cafer ŞAHİN, az olmakla beraber kafiyeli şiirler de kaleme almış ve bu tarz şiirlerde de başarısını kanıtlamıştır. . . Şiirlerini GÖLGEMLE SÖYLEŞİ ve NE BİLİYORSAN ANLAT adlı şiir kitaplarında toplayan Şair, bunun yanısıra Deneme, Hikaye ve senaryo çalışmalarında da bulunmuş ve bu çalışmalarını şimdilik sanal ortamda pek çok sanat ve edebiyat sitelerinde yayımlamıştır. . . 2001 yılında ilk defa katıldığı bir Makale Yarışmasında Türkiye İkinciliği derecesiyle çok önemli bir başarıya imza atmıştır. Edebiyat dünyasına "YÜREĞİMİ İYİ SAKLA" adlı şiiri gibi, sevilmenin de ötesinde bütün Türkiye'de adeta birer marka olmuş şiirler kazandıran Yazarın iki adet yayımlanmış, biri Şiir, biri de deneme olmak üzere basıma hazır iki kitabı bulunmaktadır. . . çeviri Cafer Sahin MALATYA CURRENT AUTHOR POET POET-WRITER CAFER ŞAHİN Malatya is known as one of the authors raised the most important poet and Cafer Sahin, Hekimhan spot in the town of Lead Strong (Zahmettn old name) was born in the village of . . . Falcon completed primary education in the village, then continued in Malatya Imam-Preacher High School and graduated from this school was. Rather than to continue winning the Open Education Faculty of Economics Department, chose to devote himself to art . . . Generally, the thesis also entirely free-verse poems written in the style and ingenious works of poetry known as Cafer Sahin, at least, although had written poems and rhyme in poetry of this kind of success has proved . . . NARRATIVE INTERVIEW and what I know my shadow's poems by the poet gathers books of poetry, as well as the trial, the story and screenplay, and this work is found in the studies of art and literature of many sites published in a virtual environment . . . Article Competition for the first time in 2001 with the participation of Turkey has achieved a significant degree of second place. Letters to the world "GOOD SAVE my heart" as his poem, almost a brand in Turkey was to be loved beyond all winning author of two published poems, one poem, one of which has two books ready for printing, including the trial . . .

Etkilendiği Yazarlar:
Divan Edebiyatı şairleri,Cumhuriyet dönemi şairlerinden,Necip Fazıl,Cahit Külebi,Attila İlhan vs.


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Cafer ŞAHİN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.