• ÝzEdebiyat > Öykü > Ýronik |
81
|
|
|
|
|
Bundan sonrasýný dinlemeye gerek yoktu.Hemen bir dolmuþa atlayýp Sirkeci’deki adý geçen noterin önüne geldim.Boyacýyý bulmak hiç de zor olmadý.Karþý kaldýrýmda elinde sigarasý, gelen geçene arayan gözlerle bakýyordu. Yanýna gittim,taburesine oturdum.Ayaðýmý boya sandýðýnýn üzerine uzatmadýðýmý görünce elindeki fýrçanýn tersiyle sandýða vurarak:
|
|
82
|
|
|
|
|
Vakýflar Öðrenci Yurdu.... Duygusallýktan en eski battaniyenin ve yastýk yüzünün verilmesine bile aldýrmamak... |
|
83
|
|
|
|
|
Biricik Ablamýn maalesef aramýzda olmadýðý ruhsuz, anlamsýz, tadsýz tuzsuz buruk bir bayram... |
|
84
|
|
|
|
|
Ýnsanýn dostu kendisinin kopyasýdýr |
|
85
|
|
|
|
|
, Avrupa gene kazýk attý! Uluslararasý Stratejik Araþtýrmalar Kurumu’ nun (USAK ) yaptýðý bir araþtýrmaya göre, birinciliði Gürcistan kapmýþ… Bize de ikincilik kalmýþ! Çok yazýk olmuþ çok! |
|
86
|
|
|
|
|
"Hazýrlýk aþamasýnda bir süzülme eyleminin.dünyanýn þemasýnda bir kördüðüm.söyle nedir bu maviliklerde ölmüþ aþklarý gördüðüm..bana þüheda doldur saki.seçilmeyi deðil seçmeyi seçtim.." |
|
87
|
|
|
|
|
Ait olduðu topluluklara gücenenler mutluluðu baþka topluluklarda da bulamaz |
|
88
|
|
|
|
|
Birkaç arkadaþ, gazete sattýktan sonra derneðe dönüyorduk. |
|
89
|
|
|
|
|
“Yaþ kemale erdi ama ben hala eremedim”. Bu lafýn ardýna okkalý bir hikaye iyi giderdi aslýnda. Ortaya piyaz, biraz peynir bir de raký. Þeker, çikolata da nereden çýktý? |
|
90
|
|
|
|
|
"Bu manifesto tarafýmdan yazýlmýþtýr. Bir tembelin nasýl bir zahmete girip bu kadar düþünerek bu yazýyý kaleme aldýðýný varýn siz düþünün." |
|
91
|
|
|
|
|
ne gam! Ne hayat! Bir ýzgara,balýk bayat! ... |
|
92
|
|
|
|
|
-Ponponlu terliklerinden nefret ediyorum.
|
|
93
|
|
|
|
|
Bu þehir benim doðduðum büyüdüðüm, hayatýmýn en güzel anlarýnýn geçtiði yer deðildi. Bu týmarhaneden kesinlikle kurtulacaktým. Ben artýk burada yaþamak istemiyordum. Hilkat garibesi yaratýklarla, cücelerle, kamburlarla, devlerle, uzun adamlarla, tek gözlü canavarlarla, eciþlerle bücüþlerle dolmuþ olan bu koca þehir Ýstanbul’da artýk yaþamak istemiyordum. Sürekli þehrin ormanlarýný, ovalarýný, tarlalarýný yaðma eden asya’dan, anadolu’dan, afrika’dan gelen bu korkunç, aç doyumsuz kavimlerin oluþturduðu güruhlarýn arasýnda yaþamak istemiyordum.
|
|
94
|
|
|
|
|
Bir mahalle'de bir genç ölür(?) aslýnda tam ölmemiþtir. Nasýl mý ölmez? Kimse anlamaz ki bunu. |
|
95
|
|
|
|
|
“Apartmanlarý bilirsiniz…
Hani o eski sempatik komþuluk iliþkilerini, içinde barýndýrdýðý kutulara tepiþtirerek yok eden apartmanlarý…
Býrakýn cücüðünü soðanýn, zarýnýn bile kapýsýndan sarkmaya cesaret edemediði komþuluklarýn yaþandýðý; kapýlarýn düþüncelerden önce sürgülendiði; yaðmurun düþleri uyandýrmasýný önlemek için hava kararmadan çekilen rengarenk perdelerin süslediði apartmanlardan bahsediyorum… Nerede “Yýrtýk Saadet”, “Falcý Hatice”, “Bakkal Kemal”, “Sünnetçi Suphi” ve pijamasýndan önce yaþlanan “Esat Amca”…
Hepsi, ama hepsi, aný artýðý olarak süslüyorlar sadece kýrýlgan tebessümleri, apartmanlardaki onlarca kapýnýn ardýndakilerin kýrýlganlýklarýyla kol kola girerek…
Ama ne yalan söyleyeyim, apartman yaþamýnýn da kendine has sempatiklikleri yok deðil… Mesela, hiç unutmam, birkaç yýl önceydi”
|
|
96
|
|
|
|
|
Neredeyse attým kendimi aþka. Ayaklarýma karasular indi dolaþmaktan, attým kendimi tenhaca bir kafeye... |
|
97
|
|
|
|
|
Aðlasak, dellensek yakýþmaz; serde yiðitlik var. |
|
98
|
|
|
|
|
Çok bilinen bir fýkranýn uyarlama denemesi |
|
99
|
|
|
|
|
Varlýkla cezalandýrýlmýþ gibiyim. Hiçbir þekilde yok olamýyorum. Yaralý ruhu hiç silemeyeceðim sanki. Bu nasýl bir yaþam böyle. alýp baþýmý gitsem ayaklarým zincirde. |
|
100
|
|
|
|
|
Ýftira dediðimiz hadise, gerçeðin doðasýný dahi önemsizleþtirir ve gerçek dahi aciz düþer. |
|
Anasayfa
