Nihayetin yamaçlarýna doðru adýmlýyorum
Zihnin ýssýz karanlýðýnda kalbimi hakkýyla anlayamýyorum
Ruhumun hilkatinden uzaklaþýyorum ve aþkýn senfonisinde ey hak diyorum
Ne kadar mümkünse ve ölümün penceremden nazarýný hissettikçe sancýlanýyorum

Çaresizliðim umudun esaretinde býçkýn
Fakirliðim edebin serabýnda hýrçýn, lisaným halindeki harcým
Anlaþýlýr olmamak, kelimelerin tarihinden uzaklaþmak ruhumda hicrandýr
Aþikârken kaybolmak, yitikliðin girdabýnda nefes almak kalbime bir hüzün veriyor

Kalabalýklar arasýnda yalnýzlaþmak acý
Temaþa ettiðim çok nazarlar yorgunluðun esaretinden davacý
Gök kubbede kimler hancý, muhabbetin kavlinde inayetinle sen kaçýncý
Muþtular neden bana yabancý, korkularým kimin ey yalancý, gül halimde bir baþ tacý

Aðlamak kifayet etmiyor artýk halimde
Aþk kendi âleminde ve zikreden kalplerin fevkalade uzaðýnda
Gönlüm hicranla anlaþýnca, hazan zarifliðiyle temaþa eðlediðim ortamda
Umut sevginin feragatinde, ihsan tevazuunun kollarýnda, ihlâs kalbin korumasýnda

Ýradem neden zafiyetlere meylediyor
Nefsim kaderimin sayfasýnda kimlere el pençe hizmet ediyor
Ruhum sessizliðe bürünüyor, aþk sancýlar içinde halimde avdet ediyor
Lisaným ey hak derken ve kiþiliðim teslimiyetinde zafiyet yaþarken rahmet bekliyor

Sabýr gerekçeleriyle kalbime iniyor
Vakti ram etmek, sevdayý inayetle güzelleþtirmek þimdi diyor
Þimdiye kadar göremediðim, kendi karanlýðýmda esaret ettiðim kalbim istiyor
Ýnþirah diliyor, sýratý bariz bir þekilde gösteriyor vicdaným elbirliði ile dirliðe eriyor

Anladým ki hala hakikatten uzaðým
Aþkýn sayfasýnda fevkalade þaþkýným, aziz nefeslerin hicranýyým
Artýk halimde anlamlaþan sevdamla baþ baþaðým ve umutlarda neyi anlayým
Varsa ihsaným, kalbimin sahibinden yanayým ve yalnýzlýðýn davasýnda son hasadým

Ne derseniz ve nasýl zikrederseniz
Olsun niyaz ederim, selamý esirgemeden kalpten sevk ederim
Sizlere nasýl bir þey diyebilirim, halimin fakirliðinde yoluma devam ederim
Her zaman muhabbette kalýn isterim ve lütfen niyazýnýzý eksik etmeyiniz beklerim


Mustafa CÝLASUN