"Yazmak, bir hayaletle güreşmek gibidir; kazanırsan kimse inanmaz, kaybedersen kimse görmez." - Franz Kafka (kurgusal)"
"Yazmak, bir hayaletle güreşmek gibidir; kazanırsan kimse inanmaz, kaybedersen kimse görmez." - Franz Kafka (kurgusal)"
Söz gelimi asalak lümpenler "devlet kasap olmaz" diyen propaganda yapıyor. Zihinleri bu algıya hazırlayıp bilgi yerine inanç oluşturuyordu. Bu ön hazırlıklar devletin işleyişini oluşan egemen sınıftan yana olan siyasetçilerin işini kolaylaştırıyordu. Söz gelimi bu anlayış içinde sessizce et balığı özelleştiriyorlardı.
Aslında El İlah söylemi akıl oyunlarıydı. El-İlah sentezli akıl oyununun yani gizleneni ortaya vuracak olmanın zihinlerde ufak rötuşlarını yapan tartışmalardı.
Rötuşlu tartışmalar içinde El ile ilah arasındaki anlam geçişmesi yapılıp rötuşlu uzlaşmalar bitince; ortam yine ilah söylemli düzenlemelere dönecekti. Oysa rötuşlardan yepyeni bir resim ortaya çıkacak,
Kolektif yapının inşacısı da finansmanı da yararlanması da depo enerji sağlamalı amortismanı da kolektif gücün kendisiydi. Bankayı tarlanın üzerine de kursanız tarla üretmek, ekilip dikilmek, hasat edilmek için para istemiyordu. Emek, üzerinde çalışacak “kolektif emek gücü” istiyordu.
Yamyamlar en az iş ve en az enerji harcamasını yapacak bir yorulma ilkesi gereği ve çatışmalar içinde kendisinin de ölme riskini bertaraf etme adına yiyeceğe yönelip; diğerlerinin canına dokunmayacaktı. Yamyamların kolaylıkla sağladıkları hazır sunu yiyecekleri varken; kendisinin de taarruza uğrayacağı nedenle ne gruba ne ölülerine dokunmuyordu. Yani dağı
Böylece sürecin gelişmesine bağlı yeni durumlarla hiç beklenmedik biçimde öznel ve nesnel yeni eğim alanları ortaya konuyordu. Bu eğim alanlarından birisi mülk dağıtma yetkisiyse; diğeri de bu “mülk dağıtmayı kendisinde güç olarak görmenin haşmetini oluşan yönetici kuruntularıydı.
Kardeşi olma gibi sosyolojik bağıntı, öznel iken; sosyolojik bağıntıya konu olan, sosyolojik bağıntının nesnesi ya da sosyolojik olan sosyal olgu (kişi olgusu, yani kişiler) nesneldiler.
Şule Gürbüz
