"“Yazarlık, kelimelerle dans etmek gibidir; ancak çoğu zaman ayakkabılarınızı ters giymişsinizdir.” – Franz Kafka"
"“Yazarlık, kelimelerle dans etmek gibidir; ancak çoğu zaman ayakkabılarınızı ters giymişsinizdir.” – Franz Kafka"
Büyük dünyada olup biten şeyler, büyük oranda neden seldirler. Ve makro dünyada “olgu ve olaylar çok küçük durumlarıyla ya da istisna durumlarıyla olup bitenler neden sel olmayan durumdurlar”.
Zaten kişilerdeki yalnızlık duygusu gibi açlık gibi savunma gibi vs. gibi eşzamanlı süreçler kendi kendini başlatan, savunmaya karşı beslenme gibi birbirine karşılık sekans hareketleri nedenle kolektif inşa vardı.
En kısa yol en az enerji harcatan en az yorucu olan yoldu. Bu da yiyecek için kendilerini yemeye kendilerini av yapmaya gelen tehdit gruba karşı totem meslekli ürünleri sunmaktı. Zamanla bu sunu yapıcı davranış tekrarlarını akıl etmiştiler.
El, içinde çıktığı kolektif sistemin hafızasını da taşıyordu. Eski hafızayla köleci hafıza eşleşmesi zıddına göre çağrışımlar olup El zihninin ışık çakmalarıydı. Bunun gibi köleci hayatın içindeki kimi kişi zihnin de kolektif geçmişin arkaik fon kalıntıları vardı. Baskıcı El mana anlayışı karşısında firari arka fon ışımaları kimi kişi zihninde
Bu yanılgı yine bir mantık hatası olan paradokstan ileri gelir. Bu paradoksta şudur; üretim ancak ve ancak insan biçimli anatomiye uygun olmakla olasıdır demenin kibridir.
Kişilerdeki kolektif vicdan, kolektif bir değer yargısıydı. Tekil dönem içindeki gruba bağlılık içinde bir vicdan çıkar mıydı? Pek sayılmaz. Yine bir gruba bağlılık çıkardı. Totem dönemdeki kolektif işleyişe bağlı totem kardeş bilinci içindeki özlen oluşan vicdan bile, grubu dışına değil grubu içine dönük değer yargısı olan bir vicdandı.
