"Yazmak bazen düşünmek kadar zor, ama en azından kelimeler seni ele vermez; onları sen seçersin." – Franz Kafka"
"Yazmak bazen düşünmek kadar zor, ama en azından kelimeler seni ele vermez; onları sen seçersin." – Franz Kafka"
Ana zemine göre olan totemi referanslar üzerinde yapılacak ekleme çıkarma olan geliştirmeler ittifaka göre değiştirilmelerle sürecekti. Yeni tema karşı grup kardeşliği ya da birlikteliği üzerine ikame edilecekti
Yani kolektif üretimden sonra, tüketimi ortaya koyan kolektif paylaşma aşamasında paylaşım emek gücüne göre olmamakla alanın yönü kolektif alan yönüne göre zıttı. Alan yönü öznel alan etkisiyle köleci ahit olan mantığa göre ilişkilendi. Bu efendi özneli yeni bir alan yönüydü. Bu efendi özneli yön yeni alan yönünün de
Üretim koşullarını ortaya koyan tarihsel gelişim içinde önce, mülkü takdir edip, sonra da takdir edilen mülk içinde üretim hareketi başlatma diye bir olgu yoktur. Böyle bir girişme yoktu. Bir mülk sahibinin etrafında bileşen bir gerçeklik ve bir hakikat yoktu. Bu algı ancak üretim hareketi üzerine oturan mülk sahibi
Neden boğuluyorlardı? Nuh’un mal mülk sahipliğine meşruiyet vermeyenler “boğuldular” söylemli anlatım içinde açık açık boğulmalarına gerekçe olan nedenle “meşruiyetlik” kazanıyorlardı! Nuh’a verilen mala mülke ve gemilere doldurulan mala mülke iman yoluyla meşruiyet kazandırmadıkları için anlatım yolu hikayelerle suda boğuluyorlardı.
Vicdan içinde hem kolektif öznenin buluncu, hem kişisi öznenin buluncu (bilinci) vardı. Kolektif vicdanda kolektif bir değer yargısı vardı. İttifakı bir alan içindeki her bir grubun emek gücüne karşılık (sektör gücüne karşılık); diğer her bir grubun, farklı sektör el alanda farklı bir emek gücü vardır.
Tarih sahnesinde silinecek olan temel yapılar için özel mülkiyetçi köleci El yapıları da “bunlar bizim yüzümüzden yok oldular” demeyecekti. Bu nedenle kolektif yapılar kendi yok edicilerini hikâye edip anlatacaklardı. Köleci sistem bu durumdaki (yok oluştaki) kendi suçluluğunu üste çıkarak anlatacaktı.
