Şiir > Bireysel
nostaljik
Deniz
Deniz hafifçe pelerinini savuruyordu. / Gökyüzü kızıl elbisesini giymişti üzerine. /
karamsar
Boşluğun Alnında Tutunduğumuz
kapa gözlerini pablo \* / karşısında durduğun resim / boşluğun
üzgün
İhanet Asla İse Kurbandı Fark Etmeze
![]() / bir eylül ikindisine / sıkıştırdın ayaz aralık gecesini
üzgün
Şairler beni hiç tanımadı
Böyle yalnızlığı görmedi aynalarda yüzüm, / Böyle ayrılığı yaşamadı, /
üzgün
Gecenin Suskunluğu
Düş kopardılar dalımdan, / Bahçesiz duvarların gölgesinde, / Yüzüm eskiten,
nostaljik
Pulsuz dilekçeler yolluyorum sonsuz girdaplar yutuyor
Bilinç altıma batıyor güneş / İçimdeki çocuk / Sahte cennetlerle