Şiir > Modern
karamsar
Sabaha Karşı Otel Odaları
üstümde geçmişle dost sabır taşları / sabaha doğru azap merdivenlerini tırmanırken
karamsar
Yorgunluk
Zayıf gövdeler üzerinde narin ve upuzun dallar / Demirden meyveleri asıyor gevşek kollarına
düşündürücü
Ki̇mseci̇kler
Kim demiş? / Kimse bir şey dememiş. / "Kim?" diyen de gidince, / Kimsecikler kalmamış /
üzgün
Eksikliğimde Doluyorsa Başkalarıyla...
Nerede mutluysan orada kal / Sahiller hatırlatmıyorsa beni sana /
üzgün
Yeniden Mihrace
düşen bir minarenin gölgesine sığınmış filistinli çocuklar gibi gülümsüyorum. / umudun sürgün edildiği
