/ağlarken hazan yapraklarının kırık sesi
sen karşıla nefesi harelenmiş gülüşleri /
vazgeçişlerim
soluğumun gardiyan duruşunda
kahır yüklü gölgelere teslim
ipi kopan rüyalarımın
yalnızlığa sevdalanışıyla başladı
masalımın en vurgun yeri
sancılı dokunuşların siluetinde
silgisi olmayan sessizliğe yenildim
içimdeki limanın fırtınasında
demlenirken yaralarım
işledim gergefime
infaza yenik düşlerimi
oysa
ansızın yıkılan kentlerin
şahdamarına ekilmişti umudun tohumu
susturulmuş yanlarım ayaza düşünce
sızının sadakat bahçesinden
şiir aktı duvarlarıma ince ince
billur tenimi yağmalıyor
zamansız serzenişler
ateş akarken dudaklarımdan
çocukluğumun nefesi sıkışıyor
karabasana yakalanıyor
sabahın kıyısında kaybolan yaşam
ah
o diye atan nabzım
ben kalemde zırhım kanıyor
köze kar ekiyor
geceye gam olan kafesim
şimdi
k u b b e s i z d ü ş l e r i m
hüznün aymazlığında sır…
