Şafak bir ezgiyle hatırlıyorum seni
yumuşak bir ezgiyle hatırlıyorum seni
zifiri karanlıkta atların sabahı misali
son derece azimle taşıyorum seni
sonu ne olursa olsun
ara vermeksizin içiyorum seni
lacivert bir nehrin parmaklarıyım
okşuyorum omurgandaki turuncu sarı nilüferleri
ben bıkmam ben uslanmam ben pes etmem ben üzülürüm
ama ben bırakmam
ay ışığında dört nala koşan atların soluğu misali
bazen süratli
bazen an an
ama her zaman kararlı
milyon parçaya ayırıyorum kendimi
şafak bir ezgiyle hatırlıyorum seni
ayazda atların akşamı misali
İsa Kantarcı
06:11
5 haziran 2021 Cumartesi