Eşyalar Baş Köşede...
herkes aynı bu hayatta... kimi eşya kimi para kimi aşkta...
huzuru bulduysan ne alâ...
Hamdiye Hatipoğlu
Sevmek Neydi
sıradanlıksa eğer bu
güler geçerim...
sevgi olur düşlerim
gerçeğimdir AŞK...
Yüzleşme/ Soma
Acı var içlerde bir yerde
Belki uzak belki çok yakında
Yangın yeri bu içli içli yanan
Körmüşüz
Sağırmışız
Akraba mı / Akbaba Mı!
Dostları olmalı insanın ağladığında değil
Güldüğünde de yanında olduğu
Seni kendi gibi görüp ışığıyla aydınlatan
Kan bağı gerekmez ki akraba olmak için
Sevmek için yürek olması gerektiği gibi
Biz Olmadıktan Sonra
güneş doğmuş ülkemin üzerinde.......
bulutların arasından çıkarak. Ya Rab! bu bizmiyiz... bu ağlayışlar bu kin bu öfke de ne..
yoksa bu mutluluk gözyaşlarımız mı bizi sınayan...
Gelinler ve Damatlar
Anne ve baba çocuğunu bağlı yetiştirdiği vakit hiçbir zaman yalnız kalmaz, oysa bağımlı birey yetiştirdiğinde hiçbir zaman o çocuk iyi bir aile kuramaz
Yeniden Yaşamı Öğrenmek
Bir hamle yaptı yaralandı / Sadece sevdiği gökyüzüne kavuşmaktı muradı /
Korkuyorum İşte
evvel zaman şarkıları dinliyorum sevgili / senin dudaklarından dökülen her kelimede
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku