ince bir sýzýyla ürperen akþam
damlat kanýný hayatýmýn güzüne
daðýlsýn bulut kýrýlsýn siyah
akrepler sarsýn sarmaþýklardan önce

bir bahara bilenmek zamanlar boyu
salya sümük çocuk kýrýlganlýðýnda
hileli gök kuþaðý daðýnýk rüzgar
açacak mevsim kýrallýðýmda

incinmiþim küsmüþüm
beni yaratan yazlar
saydam ellerini aç bakýþlarýma
kar büksede boynunu derin bir ayrýlýþýn
dokun matemlerle üþüyen saçlarýma

giriyor sýcaðýn kör koynuna yanlýzlýk
bir ulaþýlmaz tanrý biliyor
bu hüzün kuþatmasý garip iþleyiþ
umutlara siperlerini örüyor

ellerimin arasýnda
simitsin martýma gülen
bir vapur iskelesi kadar küçük
denizin anlýnda dönen imgeler

köpükler kargaþalarýmýn kýrýlgan yaný
abis diplerinde ne karalar eskittim
deniz atlarým bile vardý
güneþe ulaþmaktý bütün ümidim

bin yýl yaþar kelebek anla
ince bir mýrýltýdýr okuduðu senfoni
hercayi ýþýr mayýs oynaþýr
tutuþur temmuzun etekleri

yaþar þair mevsimi gamla
her gün koynunda derin bir çeltik
ömür damýtýlýr hülyalý damla
ne ergavunlar gördük
ne çileler eskittik

gelmezmi sandýn hürriyetin saf aydýnlýðý
sarýl sende bütün gücünle
iliþmeyi unutma rengine ufkun
þaþýrma sakýn mavilikleri görünce.