"Sanat dedikleri şey, aslında koca bir yalan; ama o yalanla yaşamak, gerçeğin ta kendisi." – Oscar Wilde (kurgusal)"
"Sanat dedikleri şey, aslında koca bir yalan; ama o yalanla yaşamak, gerçeğin ta kendisi." – Oscar Wilde (kurgusal)"
Bu Parçalar dünyasının entegreleri makro evrendeki çevresel etkili girişmeleriyle yeni bir akıl, yeni bir düşünceye evrimdi. Artık makro dünyada şeyler evrimseldi, öznellik evrimseldi. Evrim bir yasaydı.
Öyleyse irade ve özgür irade neydi? Tabii ki bir yanıyla kuruntuydu. Bir yanıyla inşaydı. Zorunluluğun eş deyişle devamlı olmayan kesikli sürekliliğin ve zıtların birbirine dönüşmesi karşısında özgürlük bir kuruntuydu. Ama ancak ve ancak zorunlu olurla üreten ilişkiler üzerine de bir irade ve özgür oluşun; özgürlüğün ve özgür iradenin
Her şeyin sınırı olduğu bir dünyada, büyük ya da küçük şekilde sınırsız sahip olma güdüsüyle yaşamak, hayvandan daha aşağı bir varlık demektir.
Kişinin iç düzenli dünyası, dışa benzemekle; dışını hayal edici kurgulamalarda bulunmakla dışta yönelimlerine denk düşen şeyleri bulması da bir lütuf olmayıp, zorunluluktu.
Analitik bilimsel düşünce ve kültürden uzak kişi, toplum; İlericilik ile Gericiliği en basit bakış açısı olan şekilcilikte görür. Bununla dünyaya mesaj verilmesi zavallı ve çaresizliğin bir ifadesidir.
Sağlatan birliklerin ortaya koyduğu işbirliğinin sonucu olan erek (amaç) kişisel doyumla düzleşiyor, deşarj oluyor, yeniden dolmak için kutuplaşıyordu. Sosyal yapı bu temel referansa (ana fikre) atıfla inşa oluyordu.
Biyolojik edim ve güdü tüm canlılarda mevcut olsa da, maymunların dışında diğer canlıların beyin hacmi ve nöron sayıları, insan beyin kapasitesinin çeyreği bile değildir. Bu yüzden hayvan türlerinin edim ve güdülenmesinde, öznel ya da nesnelliğin varlığı (Ontoloji) söz konusu değildir.
Varlık, en genel yani kaplamı en geniş olan kavramdır. Kavramları kaplam (kapsadıkları şeyler) bakımından sınıflandırsak bu şemanın en üstünde varlık yer alır. Çünkü varlık, evrende bulunan her şeyi kapsar, içine alır.
